Doekle Terpstra zwaait af
In een brief aan de medewerkers van Inholland geeft de collegevoorzitter zijn laatse boodschappen aan hen door envooral zijn dank en bewondering voor hun veerkacht. U leest Terpstra’s brief hieronder.
Beste collega,
In het weekeinde voorafgaand aan 23 november 2010 maakte ik een afspraak met de toenmalige Raad van Toezicht van Hogeschool Inholland om per direct in dienst te treden als voorzitter van het College van Bestuur. Zonder aarzeling ben ik mijn werkzaamheden in de chaotische situatie van dat moment begonnen. Overtuigd als ik was van het feit dat de hogeschool niet alleen aan de vooravond stond van buitengewoon zwaar weer, maar tegelijkertijd ook doordrongen van het feit dat het mogelijk moest zijn met al mijn nieuwe collega’s een nieuwe horizon te creëren.
Wat hebben we het met z’n allen voor de kiezen gekregen. Bij voortduring is alles wat wij deden onder het vergrootglas gelegd; alles en iedereen had een opvatting over ons. De prijs voor de bestuurlijke keuzes van het verleden was ongekend hoog. Toch hebben we met z’n allen een enorme veerkracht getoond, hebben we laten zien dat het mogelijk is om door een diep dal te gaan, maar daar tevens de kansen weer in te zien.
Met z’n allen zijn we vormgevers geworden van het andere Inholland. Een hogeschool die steeds meer een gewone hogeschool aan het worden is. Een hogeschool die zich weer bewust is geworden van het feit dat we een publieke opdracht hebben te vervullen, waar het onderwijs in alle opzichten het leidend beginsel is en waar de instelling als zodanig niet meer als een doel op zichzelf wordt gezien.
Een hogeschool waar de onderwijsteams centraal komen te staan en waar het eigenaarschap, weliswaar nog steeds zoekend en tastend, maar wel overtuigd terug wordt gebracht naar de plaats waar het hoort, namelijk bij de docent. Een hogeschool waar de student zich gekend weet, een hogeschool van ’dichtbij en nabij’. Een hogeschool met locaties die zich steeds nadrukkelijker verankeren in de regio, en waar een gerevitaliseerd onderwijsportfolio aansluit bij de behoeften van studenten en het werkveld.
Jij bent, met je collega’s, mede vormgever geweest van het andere Inholland, en daar mag je zeer trots op zijn. En natuurlijk is het dan gepast om stil te staan bij de collegiale prijs die we hebben moeten betalen. Een flinke financiële opdracht om 70 miljoen euro om te buigen vanwege de verminderde studenteninstroom, heeft met zich meegebracht dat we afscheid hebben moeten nemen van ongeveer duizend betrokken collega’s.
Ook de komende tijd moeten we helaas nog afscheid nemen van collega’s. Dat doet pijn, maar tegelijkertijd ben ik trots en dankbaar dat we er met enorme inzet aan hebben bijgedragen dat nagenoeg alle betrokkenen weer werk hebben gevonden.
Een paar jaar geleden zetten velen grote vraagtekens bij de kwaliteit van onze opleidingen en we hadden meerdere opleidingen in hersteltrajecten. Inmiddels weten we dat meer dan vijftig opleidingen bij ettelijke hogescholen en universiteiten in herstel zijn. Wij zijn inmiddels volledig herstelvrij en daarmee bieden we onderwijs dat kwalitatief volledig aan de maat is. Dit hebben we met elkaar tot stand gebracht.
Ik buig diep voor de resultaten die mede door jou geboekt zijn. Ik heb oprechte waardering voor de vitaliteit en de veerkracht van onze collegiale gemeenschap. Ik ben er rotsvast van overtuigd dat er in de komende periode verder wordt gebouwd aan een solide hogeschool waar studenten, ouders, werkveld, autoriteiten met vertrouwen over spreken. Zijn we er dan nu in alle opzichten? Neen, er moet nog veel werk verzet worden, maar we hebben een nieuw en stevig fundament gelegd. We hebben aan alle voorwaarden voldaan om nu verder gestalte te geven aan een in alle opzichten gerespecteerde onderwijsinstelling.
Met de nodige emotie neem ik na precies vier jaar op 1 december afscheid van onze/’mijn’ hogeschool. Zeker, we gaan een nieuwe fase in en dat rechtvaardigt ander leiderschap, dus is het goed dat ik vertrek. Ik heb dat overigens ook steeds ‘toegezegd’. Maar bij mij heerst ook dat andere gevoel, dat van commitment, van verbinding met de hogeschoolgemeenschap. Het kost me moeite om afscheid te nemen.
Ik ga ongetwijfeld weer nieuwe ‘avonturen’ tegemoet; ik verheug me daar ook op. Ik ben erg blij met de komst van Jet de Ranitz, iemand die gestalte kan geven aan dat idee van een hogeschool die zich verder ontwikkelt vanuit dat mooie onderwijsadagium ‘rust, reinheid en regelmaat’. Dat is ook wat ik jou en onze hogeschool toewens.
Ik ben trots op het feit dat ik de hogeschool heb mogen dienen en dat ik dat samen met mijn collega’s Huug de Deugd en Marcel Nollen heb mogen doen. Ik wil jou graag bedanken voor de samenwerking en de collegialiteit.
Ten slotte wens ik je graag alle goeds.
Hartelijke groet,
Doekle Terpstra
Voorzitter College van Bestuur
