Met Humboldt de diepte in
Het binaire HO-stelsel geeft volgens UM-voorzitter Martin Paul “een grotere speelruimte voor zowel de talenten zelf als voor het beleid dat talent moet kweken. Zo is er ook meer maatwerk mogelijk. In Venlo bouwen wij mee aan een kenniscentrum gericht op de regionale behoefte van de arbeidsmarkt waarin MBO, HBO en WO samenwerken. De opleidingen zijn daar compatibel en dat geeft flexibiliteit en ruimte voor dat maatwerk.”
Brede vorming vereist
Het essay van Frans van der Reep en Peter van de Heuvel van Inholland op ScienceGuide vindt hij om deze reden de moeite waard. “Zij hebben gelijk, dat het HBO meer is dan een aanbod van beroepsopleidingen. Bovendien geldt dat ook voor het WO! Dat is ook ‘beroepsgericht’ te noemen, wij leiden ook heel veel mensen op voor professies: artsen, advocaten, leraren niet te vergeten. Er is maar een beperkt aantal WO-studenten dat later researcher of medewerker in een universitair instituut wordt. HBO én WO moeten dus zowel voor beroepsvorming als voor brede vorming van die professionals zorgen.”
“De arbeidsmarkt van nu vereist dit. Mensen wisselen steeds meer van functies en moeten blijvend aan beroepsvorming doen. Flexibiliteit en kennis staan centraal in loopbanen. Daarom is het binair stelsel in Nederland een gezond model, je kunt zo zorgen voor een continuüm van opleidingen met een eigen profiel.”
“De variëteit daarbinnen neemt toe, zo zie je nu die Centers of Expertise in het HBO ontstaan en wordt het MBO er ook veel beter bij betrokken, zoals wij dit zelf ook op de Chemelot Campus zijn gaan doen. Datzelfde gebeurt in de Educatieve Agenda die hier in Limburg is ingericht. Ook daar werken wij met HBO en MBO samen om de scholen en opleidingen in een fase van krimp op hoog peil te houden. Al deze initiatieven in Limburg worden nu onder het label ‘Brightlands samengevat, een mooie ‘brand’ voor een optimale triple helixsamenwerking tussen kennisinstellingen, bedrijfsleven en overheid.”
Leren van elkaar
“Dit onderwerp is meteen van belang voor de HO-tour van minister Bussemaker. Zij komt bij ons praten over het hoger onderwijs in de toekomst, dat spreekt mij erg aan. Dit thema van die variëteit en de samenwerking daarbinnen vind ik daarvoor een belangrijk punt.”
“We kunnen als Nederland en Duitsland op al deze terreinen nog veel aan elkaar hebben. Leren van elkaar, inspiratie opdoen. We hebben daarom hier het initiatief genomen tot de ‘Maastrichter Gespräche’. Met onze Duitse collega’s gaan we de dialoog stevig organiseren, dan heeft het ook echt effect. Doel is een soort katalysator te worden voor die dialoog en het platform daarvoor te bieden. Onze stad en universiteit zijn daar zeer geschikt voor, ook omdat we in Duitsland goed bekend zijn en goed bekend staan.”
Met Humboldt de diepte in
“We zullen met elkaar de diepte in kunnen. In Nederland is het hoger onderwijs zich weer veel meer op het onderwijs zelf gaan richten, bij alle belang dat we aan onderzoek hechten. De discussie daarover in Duitsland is nog niet zo ver. Humboldt is daar verwaterd. Alle reden voor discussie en leren van elkaar. Dat geldt ook voor governance-vraagstukken. De eerste van onze “Maastrichter Gespräche’ zal daar over gaan. Daar kan Nederland wellicht weer leren van hoe in Duitsland decanen gekozen worden….”
“In 2013 was ik te gast bij de Apeldoorn Conference die de British Council met Nederlandse instellingen organiseert. Daarin ontmoeten Nederlandse en Britse mensen uit de kennissector, politiek en bedrijfsleven elkaar met enige regelmaat. Ik vroeg me toen toch wel even af: ‘waarom is er zoiets toch niet tussen Duitsland en Nederland?’ Dat zou voor het Goethe Institut toch iets heel zinvols zijn?”
