Ford Thunderbird in Utah
In de zomer van datzelfde jaar waren wij, ter afsluiting van vier jaar postdoc in Boston, het continent dwars overgereden in onze 1971-Ford Thunderbird en hadden geproefd van de overweldigende ruimtelijkheid van de West.
Vier jaar lang hadden we ons verbaasd over Ronald Reagan. Inval in Grenada, bommen op de woestijntenten van staatshoofd Gaddafi toen Libië achter een aanslag in Berlijn bleek te zitten. (Reagan: ‘He believed he could get away with it. He counted wrong…’.) Het Strategic Defence Initiative, een schild tegen Russische kernraketten. ‘What if we could intercept and destroy strategic ballistic missiles before they reached our own soil or that of our allies?’ Een dag nadat Reagan zijn plannen ontvouwde, maakte Ted Kennedy SDI belachelijk door er de term ‘Star Wars’ op te plakken. Tevergeefs, het werd onmiddellijk de geuzennaam van dit – overigens technologisch onhaalbare – plan.
De enige afwisseling in mijn woestijnrit werd gevormd door een enkele truck-train, zo’n vrachtwagen met tenminste drie aanhangers, en telkens net op tijd een pompstation. Op de autoradio steeds wisselende zenders vanuit onzichtbare woestijnstadjes. Plotseling hoorde ik dat de Muur was gevallen.
‘s Avonds in een motel zag ik de beelden van dansende Europeanen rond de geopende checkpoints en op de omvergetrokken Muur. En eindeloze commentaren over de sleutelrol van Reagan en diens Star Wars in de hereniging van Duitsland.
Hans Clevers
