Niet bang en geen afvinklijstje

Nieuws | de redactie
10 maart 2015 | Studenten willen niet 'meer' te zeggen hebben, maar serieuzer genomen worden. ISO-bestuurder Rosanne Broekhuizen wil daarom na Bunge en Maagden "de focus van de verschillen verleggen naar de overeenkomsten. Regel het samen, neem allebei verantwoordelijkheid."

U leest de oproep van studentbestuurder Broekhuizen hieronder.

Hot topic ineens

“Medezeggenschap: ontzettend belangrijk maar geen grote portefeuille door de actualiteit, aan jou is het de uitdaging om deze hier van te maken”, zo startte ik mijn bestuursjaar bij het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO). Gelukkig kwam die uitdaging al snel op mijn pad, medezeggenschap is dit jaar hot topic, ik kom dagelijks krantenartikelen en nieuwsitems op TV tegen. Helaas domineren de tegenstellingen nog steeds het nieuws. Dit kan én moet anders.

Uiteraard zou ik me nu kunnen focussen op het overtuigen van Jet Bussemaker van het belang van het veranderen van de wet. En natuurlijk zal ik dat doen wanneer dat nodig blijkt. Maar niets staat bestuurders nu in de weg om de WHW als afvinklijstje door de papierversnipperaar te halen en zelf samen met studenten een eigen kader af te spreken dat ver boven dit bedoelde minimum rijkt.

Ironisch dat waar het startte met een 1-0 tussen studenten en bestuur op de Universiteit van Amsterdam, de tussenstand nu neigt naar 1-1 tussen twee groepen studenten. Voorstanders van de bezetting, tegenstanders van de bezetting, studenten die zich keihard tegen elkaar uitspreken in opinieartikelen in NRC en Volkskrant. Ik ben er van overtuigd dat dit alles echt voortvloeit uit betrokkenheid, passie voor het onderwijs. Toch mogen we wat mij betreft onszelf allemaal nog eens een tweede keer in de spiegel aankijken.

Verkeerde boventoon

Want waar gaat het nu eigenlijk om? Juist, goed onderwijs. Het voorbereiden van studenten op de toekomst, op het bijdragen aan de maatschappij. Ironisch is het dat geen bestuurder, geen student en zelfs geen politicus je tegen zou spreken wanneer je hem/haar hierop attendeert. Toch lijkt het er op dat de discussie de afgelopen tijd afwijkt van het geen waar het om gaat. Vragen als ‘Wie weet het ‘t beste?’ ‘Wie heeft meer recht om een beslissing te nemen?’ ‘Wie is het meest democratisch?’, voeren helaas de boventoon.

Vergeten we niet iets? Er is namelijk een puur democratisch middel dat op universiteiten en hogescholen (die zich gelukkig nu ook bezig houden met de discussie) al jarenlang bestaat: namelijk een groep studenten en docenten die puur democratisch wordt verkozen en die dan ook nog eens, volgens de wet verplicht, betrokken moet worden bij besluitvorming die hen raakt. Jawel: medezeggenschap.

Opkomstpercentages van medezeggenschapsverkiezingen zijn in veel steden vrij laag, en já dat is zonde. Blijkbaar is er een grote groep studenten dat zich liever niet zelf bezig houdt met daadwerkelijke inspraak in het beleid maar zit te wachten op een gedegen vertegenwoordiger zodat de ‘gewone’ student zich gewoon op zijn/haar eigen onderwijs kan focussen.

Schrijnend Amsterdam

De situatie in Amsterdam is schrijnend en gelukkig is daar iedereen nu wakker geschud, nu moeten we doorpakken in de rest van Nederland. Want uiteraard is verbetering hard nodig, al eerder stelde ik op ScienceGuide dat studenten niet meer te zeggen willen hebben maar serieuzer genomen willen worden. Het zou absurd zijn als deze en vele eerdere oproepen om meer inspraak, meer vertrouwen in de medezeggenschap niet serieus genomen worden. Daarom doe ik hierbij een oproep, om met z’n allen alsjeblieft weer te focussen op waar het om gaat: studenten en onderwijs. Laten we de focus op de verschillen verleggen naar de overeenkomsten. Regel het samen, neem allebei verantwoordelijkheid.

Bestuurders zijn nu aan zet maar ook studenten kunnen hun steentje bijdragen. Ook medezeggenschap is geen ivoren toren. De link tussen diverse lagen medezeggenschap zou in elke instelling structureel georganiseerd moeten zijn. Gelukkig gaan vele studentenraden al in gesprek met decentrale raden, opleidingscommissies, medestudenten in college en bijvoorbeeld studieverenigingen.

Maar bovenal bestuurders: laat dat minimum van de WHW los zodat wij niet bij Bussemaker aan hoeven te kloppen voor het juridisch afdwingen van inspraak. Zorg dat je medezeggenschappers zich professioneel kunnen organiseren. Juist dán is het van onschatbare waarde om ze vooraan in de besluitvorming te betrekken, juist dán zullen er mooie dingen gebeuren en je onderwijskwaliteit groeien als kool. Faciliteer en train je tegenspraak, wees niet bang voor inspraak.

Kom donderdag voor gesprek

Vanzelfsprekend zit het ISO niet stil. Niet alleen starten we op korte termijn in samenwerking met diverse partners uit het veld en een onafhankelijk onderzoeksbureau een jaarlijkse medezeggenschapsmonitor en versterken we zelf medezeggenschappers via een kennisplatform en diverse trainingen. Namens het ISO nodig ik elk bestuur en elke medezeggenschapsraad van hogescholen en universiteiten uit om aanstaande donderdagmiddag te starten met dit open gesprek.

Wijs niet naar elkaar, geef elkaar de hand, ga samen de strijd aan om die gouden medaille voor onderwijskwaliteit te behalen. Want er liggen mogelijkheden, de WHW is een minimum en houdt echt niemand tegen om rechten uit te breiden. Er liggen zo veel kansen op alleen al het gebied van scholing, faciliteiten, communicatie met decentrale raden en opleidingscommissies. Wie neemt die verantwoordelijkheid voor welke kans en wanneer evalueren we met elkaar hoe het gaat?

Kortom, wees niet bang voor inspraak, faciliteer die tegenspraak maar bovenal: gebruik elkaars kwaliteiten en stimuleer de open dialoog over waar het om gaat. Benut de kansen en maak het onderwijs weer ons onderwijs, waar we trots op mogen zijn.

Rosanne Broekhuizen
Bestuurslid Interstedelijk Studenten Overleg


«
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
ScienceGuide is bij wet verplicht je toestemming te vragen voor het gebruik van cookies.
Lees hier over ons cookiebeleid en klik op OK om akkoord te gaan
OK