CvB UvA wijkt niet
Afgelopen weekend is door de Mobiele Eenheid het Maagdenhuis ontruimd. De bezetters wilden nog één afsluitend festival van de wetenschap houden en zouden dan maandag definitief vertrekken. Echter de UvA vreesde voor de veiligheid en heeft na een kortgeding de burgemeester nadrukkelijk verzocht om het pand zo spoedig mogelijk te ontruimen, wat ook is gebeurd zaterdagochtend.
Dit heeft veel kwaad bloed gezet inmiddels hebben 300 docenten een brief ondertekend en deze lijst neemt in omvang de hele ochtend al toe. De brief is geschreven door UvA-hoogleraar Ewald Engelen en universitair docent Olav Velthuis en is vandaag gepubliceerd in NRC-next. Er staan een aantal opvallende namen op deze lijst.
Wat is de universiteit
Zo staat hoogleraar Huub Dijstelbloem op deze lijst, hij is mede initiatiefnemer van Science in Transition, maar ook Spinoza winnaar Joep Leersen. Ook heeft Jan Willem Duyvendak zijn naam onder deze brief gezet. Duyvendak kreeg onlangs nog de opdracht van het CvB om een erecode op te stellen speciaal voor studenten, dit in reactie op eerdere tentamenfraude bij digitale toetsen. Deze code beoogde volgens de Rector Dymph van den Boom onder andere dat studenten wisten, “wat de universiteit nu eigenlijk is.”
De UvA is naar aanleiding van deze onrust met een uitgebreide reactie gekomen.
U leest hieronder de reactie van de UvA.
“Wij realiseren ons dat er vragen zijn over het genomen besluit om afgelopen vrijdag het vonnis van de rechtbank te laten betekenen en de politie te vragen het Maagdenhuis te ontruimen. Dat besluit willen wij hieronder toelichten en nogmaals benadrukken dat wij het gesprek over hervormingen zullen voortzetten.
Duidelijk moet zijn dat wij de gebeurtenissen van afgelopen zaterdag bijzonder betreuren. Bij de ontruiming van het Maagdenhuis zijn elf arrestaties verricht, een agent gewond is geraakt en zes opgepakte bezetters zitten nog vast in verband met het belemmeren van de rechtsgang.
De ontruiming kwam na bijna twee maanden bezetting, eerst van het Bungehuis en daarna van het Maagdenhuis. Wij hechten eraan een schets van de voorgeschiedenis te geven om aan te geven waarop onze uiteindelijke afweging is gebaseerd.
Werd geweigerd
In het Bungehuis werd onderhandeld met De Nieuwe Universiteit (DNU) na tussenkomst van de burgemeester. DNU verwierp dat akkoord in haar general assembly. Vervolgens verloor DNU een rechtszaak: de rechter oordeelde dat de bezetting direct diende te worden beëindigd en dat men het Bungehuis moest verlaten. Dat werd geweigerd, DNU zette de bezetting voort. De ME moest er uiteindelijk aan te pas komen het Bungehuis te ontruimen.
Vervolgens werd het Maagdenhuis bezet. Wij kozen er dit keer voor eerst uitgebreid en langdurig te spreken over de bestaande zorgen en geen vroegtijdig einde aan de bezetting te (laten) maken.
Dit waren moeizame gesprekken, waarbij het steeds duidelijker werd dat met name een gesprek met DNU ingewikkeld is, aangezien er door een vergadering opgestelde eisen op tafel worden gelegd die ingewilligd moeten worden. Toch leidden de vele gesprekken, met name ook door samenwerking met andere partijen en actiegroepen, tot een stip op de horizon, een 10-puntenplan met voorstellen voor modernisering van de universiteit. Het leidde ook tot een akkoord over het instellen van twee commissies die hier mede vorm aan gaan geven.
Moeizaam overleggen
Na dit akkoord werd verder met DNU gesproken over het verlaten van het Maagdenhuis. Hierbij deed hetzelfde zich voor: eerst werd gesproken op basis van eisen: men wilde eigen kamers, vrijwaring en zeggenschap over de hal. Uiteindelijk gaf de UvA hierin nog flink toe en werd op dinsdagavond een akkoord bereikt. Dit was voor de UvA een grote stap met een partij waarmee het moeizaam overleggen is.
Ondanks deze stap en alle eerdere toezeggingen werd dit akkoord uiteindelijk publiekelijk verworpen, ook tot verrassing van leden van de delegatie waarmee was gesproken. De UvA werd beschuldigd van intimidatie en er werden hardere acties aangekondigd. De werkelijke inzet en coöperatieve houding van de UvA werd verdraaid. Hierdoor was het geloof dat met DNU daadwerkelijk afspraken kunnen worden gemaakt verdwenen, het was onduidelijk wie er spreekt, welke groep de overhand heeft op welk moment. De UvA besloot daarop een proces aan te spannen om het Maagdenhuis te laten ontruimen.
Andere afweging
Het oordeel van de rechter was scherp en duidelijk: het laten doorgaan van het festival in het weekend is een risico dat de UvA niet kan nemen. Is er desalniettemin overwogen het festival toch te laten doorgaan, de ‘betekening’ van het vonnis uit te stellen tot na het weekend, de verantwoordelijkheid voor een bijeenkomst bij de bezetters te laten? Ja, dat is overwogen. Maar er is uiteindelijk een andere afweging gemaakt.
In de afgelopen weken hebben incidenten plaatsgevonden waaruit duidelijk bleek dat – hoe goed de bedoelingen ook – gewelddadige incidenten niet altijd konden worden voorkomen. Een combinatie van deze incidenten, de angst dat het toch uit de hand zou kunnen lopen, de verantwoordelijkheid dat een bestuur daarvoor heeft en altijd moet dragen, de onmogelijkheid met DNU echt afspraken te maken over veiligheid gecombineerd met het heldere oordeel van de rechter liet ons geen andere keuze.
Uiteraard betreuren wij het dat wij de politie hebben moeten vragen om te ontruimen – waarbij opgemerkt móet worden dat men ook, na het oordeel van de rechter, in de avond had kunnen vertrekken.
In de komende week gaan wij met medewerkers en groepen in gesprek om de vernieuwingsagenda verder op te pakken. Daaraan hebben wij ons geheel gecommitteerd, in de overtuiging dat hier een belangrijke en goede ontwikkeling van de UvA in gang is gezet. Deze weg blijven wij dus doorzetten met een ieder die zich open en constructief voor de gemaakte keuzes wil inzetten.”
College van Bestuur:
Louise Gunning-Schepers
Hans Amman
Dymph van den Boom
Huib de Jong
