Aankomst op hoogvlakte Nederland
Ze kwamen overal vandaan en gingen overal heen. Van Ghana naar de RUG en van Pakistan naar Stenden. Een studente uit Armenië werd door de minister enthousiast begroet met herinneringen aan haar recente bezoek aan Yerevan en de mooie ervaringen en resultaten daar op de EHEA-conferentie. Een student uit Sydney ging naar Den Haag studeren, maar Bussemaker liet zich ontvallen dat zij dolgraag naar zijn stad zou zijn gegaan als student.
De ontbijtontvangst op Schiphol liet zien dat het nieuwe internationale beurzenprogramma in hoog tempo is gaan leven. EP-Nuffic-directeur Freddy Weima was blij dat er nu in zeer korte tijd uit heel de wereld excellente talenten op alle terreinen de weg naar ons land weer konden vinden. “Het afschaffen van de Huygensbeurzen was echt heel verkeerd. De alumnivereniging van dat programma werkte ook zo goed in het vasthouden van de contacten met ons land en die kreeg er nu geen nieuwe mensen en toptalenten meer bij. Dat kan nu met dit programma gelukkig ook weer veranderen en nieuw leven krijgen.”
Alleen met mijn koffer
Het viel zowel Weima als de minister op hoe divers deze eerste groep studenten was. Ze komen voor ongeveer elke discipline en ook nadrukkelijk voor zowel WO als HBO. Het aantal mannen en vrouwen was ook evenwichtig. Het blijkt dat de reputatie van de ‘hoogvlakte’ van HO-kwaliteit van ons land over de hele HO-linie en het gevarieerde aanbod met een binair stelsel jongeren weet te trekken. Er zijn nu 743 studenten die hierheen komen en evenveel uit ons land die naar elders gaan om zich te ontplooien met die beurzenprogramma.
Bussemaker vertelde dat hun ontvangst nu bij ons iets anders was dan die van haar destijds. “Ik kwam aan op het vliegveld van Boston en daar stond ik alleen met mijn koffer. Het was zaak dat ik meteen onderdak zou gaan regelen. Dus ik zei tegen mezelf: ‘Okay, je gaat het hier maken, wees dus niet verlegen nu.” Zoiets meemaken is een ‘lifechanging experience’. Ikzelf bijvoorbeeld sprak op Harvard ineens met geleerden waarvan ik daarvoor de boeken kende en las. Zoiets neemt niemand jemeer af! Je leert dus heel veel, juist ook van je blik vanuit die ervaringen in een ander land op wat je daar meemaakt en wat je thuis meemaakt of leerde.”
De ontvangst van de Maastrichtse studenten was zeker anders dan die van de minister destijds. Collegevoorzitter Martin Paul stond met een zwart petje met UM-logo op en een luidruchtig oranje UM-Tshirt onder zijn jasje hen op te vangen. Hij had een busje geregeld om hen zelf naar hun nieuwe alma mater in Limburg te komen brengen. Zijn indrukwekkende gestalte in die uitdossing zal ook wel een soort ‘lifechanging experience’ zijn die deze jongeren uit onder meer Turkije en Ghana nimmer vergeten.
Europese topkwaliteit
In gesprekken met de studenten tijdens het ontbijt viel op dat hun keuzeproces ‘global’ is en online. Zij vertellen bijna allemaal, dat zij beginnen met het vakgebied dat hun drijfveer is. Vervolgens kiezen ze voor een studie ergens in Europa, omdat de cultuur en het HO daar hen aanspreekt vanwege de openheid en kwaliteit. Vervolgens zoeken ze de beste opleiding binnen Europa binnen hun vak en ontdekken zo dat je in Nederland erg goed terecht kunt. Hollandpromotie moet dus bovenal kwaliteitspromotie en Europees van toon en inzet zijn.
Mooiste voorbeeld was misschien wel Nicolae Stiuca uit Moldova. Hij was er zeer trots op de eerste student uit zijn land te zijn die in ons land en dan ook nog bij de excellente AHK in zijn specialisme kon gaan studeren. Dat ging niet zomaar. Hij zocht online naar de opleiding wereldwijd met de hoogste reputatie in zijn vak. De selectie aan de poort in Amsterdam was streng. In april had hij moeten komen voorspelen en tot zijn intense vreugde vond men hem goed genoeg. Het conservatorium had hem toen goed geholpen als straatarme student met deze beurs een kans te krijgen. Nu hoopt hij een master te kunnen bereiken en later als docent en solist op te kunnen treden. Hij ging na het ontbijt met de minister meteen door naar zijn cursus Nederlands, die hij bij aankomst had geboekt. “Ik wil hier de taal spreken, met de mensen kunnen praten over mijn muziek.” Nicolae studeert accordeon.
