Vrome onderwijslobby mislukt
Als bewindsman en doorgewinterd politicus was Waldegrave wel wat gewend. Daarbij komt dat hij uit een klassieke ‘Tory’ gentry familie komt, met eeuwenoude verbindingen en ervaringen in de Britse elite.
Heel anders dus dan die van vriend en oud-premier John Major, die de zoon van circusartiesten is. Waldegrave is door zijn aard en herkomst nog steeds gerespecteerd, bescheiden en wordt een typische ‘safe pair of hands’ genoemd. Dus als een bezuinigingsmaatregel boze reacties oproept, weet hij wat te doen: uitleggen, verbinden, luisteren, koers houden.
Potentially saintly
Dat leek ook te gebeuren toen hij een katholieke lerarenopleiding minder wilde laten bekostigen en zo tot besparing over zou gaan. De bewindsman kreeg daarop bezoek van een hoge Roomse prelaat, de kardinaal en aartsbisschop van Cardiff, vertelt hij in A Different Kind of Weather, zijn boek met herinneringen aan zijn politieke jaren.
Nadat het gesprek een tijdje had geduurd, stelde de kardinaal ‘splendidly robed and well supported by priests and other attendants’ voor de dialoog onder vier ogen af te ronden. Zo geschiedde. De kerkvorst kwam direct tot zaken die er niet om logen. Hij vertelde de bewindsman dat in zijn oude, nobele familie een zo godvruchtige voorvader in de zestiende eeuw had geleefd, dat er sprake van was dat deze zalig verklaard zou kunnen worden. Er was natuurlijk nog niets zeker en vast, maar toch…
De bewindsman had veel lobbywerk van niveau en durf meegemaakt, maar dit sloeg duidelijk alles. Het mocht overigens verder niet baten voor de diocees in Wales of de kerk van Rome. “The Roman Catholic college duly closed, and I heard no more about my potentially saintly ancestor.”
