Biesta de winnaar
De Nederlandse jeugd moet worden gevormd om als mens ‘waardig, vaardig en aardig’ te worden. Het is het oude ‘Bildungsideal’ dat ons als mensen ‘de ware adel’ als burger, als karakter en als individu geeft, zoals Wilhelm von Humboldt het zo pregnant definieerde in zijn brief aan Georg Forster.
Menselijke waardigheid
Het ging hem daarin om de ontwikkeling van dát ‘an dem Menschen was eigentlich seiner Natur den wahren Adel gewährt’. Dat is ‘die höchste und proportionierlichste Ausbildung seiner Kräfte zu einem Ganzen’. Zo schreef hij het op 1 mei 1792 voor het eerst heel concies en deze formulering heeft hij nadien vaak herhaald.
Het advies van de club van Schnabel bouwt hier op voort, onmiskenbaar geleid in het denken door Gert Biesta. De onderwijsfilosoof zet een zwaar stempel op de kern van de analyse. Zijn drieslag over de taak van onderwijs en school is direct herkenbaar in de noodzaak de scholier en de jeugd menselijke waardigheid te leren dragen en verinnerlijken, hen vaardige deelnemers aan het maatschappelijk en economisch verkeer te maken en hen empathie in hun burgerschap en omgang met de medemens in de wereld te leren ontwikkelen.
Niets zo praktisch als een goede filosofie
Het bewijst nog eens hoezeer een alfa-wetenschapper voor een diepgaand proces van doordenking en herijking van belang en van grote impact kan zijn. Arie Oostlander, de partijideoloog van het CDA in de tijd van Lubbers zei altijd: “Niets is zo praktisch als een goede filosofie.” De visie van Biesta vindt u hier in een essay voor het congres Kwaliteit van Onderwijs door hem nader uitgediept. Het Onderwijs2032 document vindt u hier.
