Senaat schiet kunst-zzp te hulp
Tijdens de APB in de Senaat wees De Graaf erop, dat onderwijs en zorg ernstig benadeeld worden doordat het kabinet geen duidelijk beleid voor de lange termijn meer lijkt te kunnen voeren. “Beleidsmatig bloedt het kabinet langzaam dood. En ik betreur dat. Liever een ambitieus kabinet dat soms strijdend ten onder gaat, dan de spreekwoordelijke winkeloppassers.”
Voorbeeld van dichtbij
Zijn voorbeeld hiervoor kwam van dichtbij huis. De Graaf wees op het aanhoudende gedoe over de inzet van ZZP’ers uit de beroepspraktijk als medewerkers in hoger onderwijstrajecten. De HBO-instellingen en vooral die uit de kunstsector worden vanuit Financiën daarom als knoeiers en fraudeurs behandeld. Het overleg vanuit de VH van De Graaf met de betrokken ambtenaren levert blijkbaar nog steeds te weinig op.
Zulke ZZP’ers noemde hij “de vleesgeworden flexibele schil die geen moderne arbeidsmarkt kan ontberen.“ Maar het beleid van Rutte II werkt vooral tegen dat zij hun rol kunnen spelen in hoogwaardige kennistrajecten. ”Zij zitten gevangen in en web van onduidelijkheden over hun positie. En instellingen dreigen door de almachtige belastingdienst te worden aangepakt omdat ze zelfstandigen als pseudo-werknemers zouden inzetten. Denk aan instellingen in de zorg of in het onderwijs, zoals de kunstacademies die niet zonder de inbreng kunnen van autonome kunstenaars die geen vast werkverband nastreven maar wel onmisbaar zijn voor de kwaliteit van de opleidingen.”
Politieke armoede
De benadering van de coalitie acht De Graaf hier volstrekt onvoldoende. “Het kabinet komt niet verder dan een oproep tot een brede maatschappelijke discussie die dan maar in een volgende kabinetsperiode moet worden beslecht. Dat lijkt een ruimhartig democratisch gebaar maar is in feite politieke armoede.”
Dit leidde tot een motie van de oppositie in de Senaat onder leiding van de D66-aanvoerder zelf. Die motie luidde als volgt:
“De Kamer,
gehoord de beraadslaging,
constaterende dat de Nederlandse arbeidsmarkt de laatste jaren gekenmerkt wordt door een sterke opkomst van zelfstandigen die, naast traditionele werkgevers en werknemers, een eigen, waardevolle bijdrage leveren aan de Nederlandse economie;
overwegende dat het recente ibo zzp onderbouwt dat er dringend behoefte is aan een fundamentele herbezinning op de inrichting van de arbeidsmarkt die de te omvangrijke verschillen tussen zelfstandigen en werknemers terugbrengt;
overwegende dat het kabinet deze conclusie onderschrijft maar, behoudens een aantal beperkte hervormingen, in zijn reactie niet verder komt dan een uitnodiging tot een breed maatschappelijk debat over dit urgente onderwerp;
verzoekt het kabinet, op korte termijn met een eigen opvatting te komen over de wijze waarop op de arbeidsmarkt evenwichtiger verhoudingen tussen werknemers en zelfstandigen tot stand kunnen komen, inclusief de beleidsmaatregelen die daarvoor zorg kunnen dragen,
en gaat over tot de orde van de dag.”
Nederlaag van coalitie
Premier Rutte wuifde dit voorstel weg op formele gronden.” We hebben net een reactie verzonden en die gaan we ook bespreken. Ik acht het verstandig om die reactie die aan de Kamer is gezonden, te behandelen, voordat we weer een nieuwe reactie gaan sturen. Ik zou deze motie dus willen ontraden.”
Dit mocht niet baten. Alle fracties op VVD en PvdA na stemden in met de motie-De Graaf zodat in de nieuwe politieke verhoudingen het kabinet in de Eerste Kamer een nederlaag moest lijden. Zelfs de PVV van senator Faber vond dit duidelijk geen ‘nepmotie’. Zoals hij Rutte al voorhield: “Liever een ambitieus kabinet dat soms strijdend ten onder gaat, dan de spreekwoordelijke winkeloppassers.”
