Trump schaft onderwijsministerie af
De vastgoedmagnaat en tv-presentator gebruikte en interview om zich tegen zowel Obama als Jeb Bush te profileren. Hij wees erop, dat als je iemand als Bush aan het roer krijgt, het onderwijsbeleid gemaakt gaat worden de federale overheid. “If you look at a Jeb Bush and some of these others, they want them to be educated by — by Washington, D.C. bureaucrats,”
Verspilling en misbruik
Dat kon niet goed zijn voor Amerika. Want hij wilde dat je kinderen in Iowa opvoedt vanuit wat Iowa wil. En dat gold ook voor die “from New Hampshire, from South Carolina, from California, from New York. I think that it should be local education.” Alle drie dus staten waar de vroegste voorverkiezingen zijn en de twee grote staten waar de Democrtas de scepter voeren.
Trump kwam hiermee omdat hem voorgehouden werd, dat zijn plannen voor een hek om heel de USA nogal begrotelijk bleken en hij ook nog de belastingen beloofde te verlagen voor ijverige en goed verdienende burgers. Daar zou geen probleem door ontstaan, meende hij, want hij zou de begroting enorm kunnen saneren en bovenal “verspilling en misbruik” van belastingmiddelen onmogelijk helpen maken.
Het concrete voorbeeld was het ministerie van Onderwijs. Dat kan best weg, zodat er meteen een einde komt aan Obama’s inzet voor gemeenschappelijke kwaliteitsstandaarden voor de scholen en een soort nationaal kerncurriculum. Op een bijeenkomst van de Tea party had hij een dergelijke suggestie al eens gedaan en zei toen: “You could cut that way, way, way down.”
De mantel van Reagan tegen de Bushes
Trump hult zich hier opzichtig in de mantel van Ronald Reagan. Die beloofde in 1980 hetzelfde te doen met Jimmy Carters onderwijsministerie. Daar kwam uiteindelijk niets van. Sterker nog, zijn onderwijsbewindsman liet een groep hoogwaardige Amerikanen uit de wetenschap, bedrijfsleven en thinktanks een analyse schrijven voor het lange termijn beleid. Dat werd het fameuze rapport ‘A Nation at Risk’. President Reagan gaf daarop veel steun aan zijn minister Bill Bennett om de kwaliteit van het onderwijs en de flexibiliteit van de aanpak door scholen te helpen vergroten. Het ministerie bloeide als zelden tevoren.
De aanval op Jeb Bush komt niet als een verrassing. Al in de aankondiging van diens kandidatuur voor het Witte Huis gaf de meteen aan grote nadruk te willen leggen op onderwijsbeleid. En daarbij zou hij de kernpunten van Obama’s beleid blijven steunen, zoals hij in Florida al had gedaan, omdat diens ‘Common Core’ beleid had geholpen de scholen kwalitatief te verbeteren en voor extra investeringen had gezorgd.
Ook zijn broer had als president de ambitie als ‘the Education President’ de historie in te gaan, onder meer met zijn grote project en wetgeving inzake ‘No Child Left Behind’. Trump benut het onderwijsbeleid dus ook om zich fel af te zetten tegen de familie Bush en hun verbinding met de Reagan-tijd in diskrediet te brengen.
