VNO valt VVD bij
Secretaris onderwijs van VNO/NCW Gertrud van Erp schaart zich in een reactie vierkant achter de denklijn van de VVD-HO-woordvoerder. Zij schrijft: “De VVD’er wil dat bestaande opleidingen eens in de zoveel jaar worden doorgelicht en getoetst op nut en noodzaak. Bij het verlenen van financiering voor nieuwe studies wordt deze toets al wel uitgevoerd, maar voor bestaande studies wordt nooit naar nut en noodzaak gekeken. Die worden alleen op kwaliteit getoetst via het systeem van accreditatie, constateert hij.”
Nu geldt dit alleen voor HBO en WO, maar de werkgevers zouden deze systematiek verder willen aanscherpen en uitbreiden. Dat past ook bij hun opvatting dat binnen de kwaliteitsborging van het HO de opleidingsaccreditatie voluit moet blijven bestaan. Daarin zat men al op een lijn met Duisenberg en de LSVb. Met deze inzet pleiten VNO en VVD voor een verdere aanscherping van de toetsing van HO-aanbod en breder in het beroepsonderwijs ten aanzien van de macodoelmatigheid. Onderwijsjurist Peter Kwikkers zet daarin zijn meest recente beschouwing wel enige vraagtekens bij wat betreft het realiteitsgehalte van zulke regels en voorschriften.
Meteen bij vmbo al beginnen
Van Erp zegt daarom: “Duisenberg heeft helemaal gelijk dat de behoefte aan afgestudeerden op de arbeidsmarkt niet losgezongen mag zijn van het opleidingsaanbod van het beroepsonderwijs. Dat zou al moeten beginnen bij het vmbo. Scholen zouden daar moeten samenwerken met het regionale bedrijfsleven als het gaat om het aanbieden van profielen en het invullen van keuzevakken. Dat betekent dat als het plaatselijke bedrijfsleven bijvoorbeeld zit te springen om technisch opgeleid personeel, scholen er ook naar zouden moeten streven die profielen ook daadwerkelijk aan te bieden.”
“Een zelfde afstemming is ook van belang als het gaat om mbo- en hbo-opleidingen. Het heeft weinig zin om de kaartenbakken van het UWV te laten vollopen met afgestudeerden op wie niemand zit te wachten. Terecht daarom dat de VVD ook iets wil doen aan de informatievoorziening over de kansen die studies bieden op de arbeidsmarkt. Volgens Duisenberg is die nu vaak te rooskleurig. Bij goede informatie over beroepsperspectieven en een regelmatige herijking van het studieaanbod zijn jongeren én werkgevers uiteindelijk het meest gebaat.”
