Stan Gielen voorzitter NWO
Internationaal is hij een vooraanstaand onderzoeker met een track record in multidisciplinaire samenwerking, van biologie en informatica tot cognitieve neurowetenschappen. Hij begeleidde meer dan 60 promovendi, beschikt over brede bestuurlijke ervaring en heeft zich tijdens zijn decanaat laten kennen als iemand die actief de verbinding zoekt. NWO onderstreept daarbij dat Gielen als mede-oprichter van een spin off-bedrijf een echte verbinder van onderzoek met de maatschappij blijkt te zijn.
UCLA, Nikhef, ESA
Stan Gielen begon bij de Universiteit Utrecht en werkte tussendoor in Amerika aan de Northwestern University in Evanston bij Chicago en UCLA. In 1988 volgde benoeming tot hoogleraar Biofysica aan de Natuurwetenschappen, Wiskunde en Informatica van de Radboud Universiteit, in 1995 werd die leeropdracht uitgebreid tot het Radboudumc.
Hij is actief geweest in uiteenlopende commissies en organisaties, was initiatiefnemer van de Foundation for Neural Networks en mede-oprichter van een spin off-bedrijf. Hij heeft veel bestuurlijke rollen vervuld in een breed geheel van domeinen van de wetenschap: het directeurschap van het Donders Institute for Brain, Cognition and Behaviour, sinds 2012 ook het voorzitterschap van het bestuur van Nikhef en van de Raad van Toezicht van de Nederlandse Onderzoekschool voor Astronomie. In internationaal verband participeerde hij in de Executive Board of the European Neural Networks Society en in de Life Science Working Group of the European Space Agency.
Protest bij Plasterk
Gielen heeft een brede belangstelling, ook voor de kwaliteit van het onderwijs. Hij nam deel aan een protest tegen minister Plasterk en diens beleid ten aanzien van het vwo-examen. Het protestcomité ‘Spinoza in het eindexamen VWO!’ richtte zich in 2007 met de volle steun van Gielen tegen de Begeleidingscommissie Filosofie die in het eindexamen geen ruimte leek te geven voor vragen naar denken en werk van de grote filosoof. Men verwees naar het werk van Jonathan Israel en de daaruit naar voren gekomen unieke betekenis van deze 17e eeuwse denker. U leest diens interview met ScienceGuide daarover hier.
Hij tekende de protestbrief mee waarin met vuur bepleit werd dat “er een einde moet komen aan de eeuwenlang voortdurende ‘demonisering’ van Spinoza en de systematische ontkenning van diens importantie in de geschiedschrijving en in het onderwijs.” Immers, “Spinoza is een historische ‘superster’ die zeer ten onrechte eeuwenlang in Nederland miskend is terwijl hij qua internationale status en invloed niet voor Vondel, Rembrandt, Michiel de Ruyter, Van Gogh en Mondriaan onderdoet.”
