Jet schrijft Kees: Stellen we de juiste vragen?

Nieuws | de redactie
14 november 2016 | Om de week schrijven Jet de Ranitz (Inholland) en Kees Boele (HAN) elkaar over de uitdagingen waar zij in hun hogeschool voor staan. Deze week vertelt Jet over de houding die je als bestuurder moet hebben: "Ik vind dat we dat vaker kunnen doen. Onszelf kwetsbaar opstellen en vragen stellen."

Rotterdam, 27 september 2016

Beste Kees,

Van alle docenten die ik heb gehad tot nu toe, zijn er twee die mij vooral zijn bijgebleven. Ze hebben mij geraakt met een opmerking die ik nooit ben vergeten.

De eerste was mijn lerares Engels op de middelbare school. Toen ik haar vroeg waarom ik ‘maar een 7’ had voor een opstel, was haar antwoord dat ze beter van mij had verwacht omdat ik goed was in Engels. Ze vond dat ik meer mijn best moest doen. Ze had gelijk: ik had me er gemakkelijk van af gemaakt. Ik baalde natuurlijk, maar ben ook harder gaan werken voor haar. Sterker nog, toen ik daarna een docent kreeg die het allemaal wel prima vond, was ik teleurgesteld. Ik miste de lerares die hogere verwachtingen van mij had.

De tweede kwam ik tegen bij een cursus ‘Finance voor non-financials’. Hij bracht mij geruststelling door te zeggen dat het bij het lezen van de cijfers toch vaak neerkwam op ‘gezond boeren verstand’. Je niet in de luren laten leggen door allerlei formules die er ingewikkeld uitzien, maar vertrouwen op wat je met goed nadenken gewoon kunt zien. En daar vragen over stellen.

Veel mensen hebben zulke docenten ontmoet: inspiratoren die je aanzetten tot méér en die je ook het vertrouwen geven dat je het kunt met wat je hebt. Ik gaf hun oordeel waarde omdat ik ook vertrouwen had in hun algemene oordeel over waar de lat hoort te liggen; niet alleen voor mij maar voor iedereen. Als we het hebben over goed onderwijs is dit volgens mij wat we beogen.

Als bestuurder besef ik mij terdege dat ik op mijn beurt de verantwoordelijkheid heb om zo’n baken te zijn. Ik ben niet degene die het onderwijs geeft, maar mensen kijken wel naar mij om te weten waar Inholland voor staat en waar we naartoe gaan. En op persoonlijk vlak om vertrouwen, steun en inspiratie te geven. Om de norm te stellen en het uit te spreken als ik vind dat het beter kan, evenzogoed als de complimenten voor wat is gelukt.

Om op koers te blijven heb ik zelf ook inspiratie nodig. Ik denk nog weleens terug aan mijn docenten. Je moet je huiswerk doen en dan vertrouwen op je gezonde verstand. Niet tevreden zijn met ‘voldoende’. Maar je moet ook wel weten waar ‘voldoende’ over gaat. Ik scherp mij daarbij graag aan collega’s. Mensen die met vergelijkbare uitdagingen bezig zijn en die het anders doen dan ik. Van hen kan ik leren.

In dat kader hadden wij als college van bestuur aan de start van het jaar een intervisie sessie met het CvB van collega Hogeschool Rotterdam, met een externe begeleider. Het was een inspirerende sessie. We hebben met elkaar voorbeelden gedeeld van spannende momenten, waarbij ons eigen optreden soms wel en soms geen succes opleverde. Het was prettig om herkenning te krijgen, maar vooral ook fijn om te kunnen reflecteren op wat ik beter kan doen. Ik hoef niet altijd het antwoord te hebben. Het voelt soms wel zo, maar het kan ook een valkuil zijn. Ik kan ook leiden door vragen te stellen. Dat geeft ruimte aan anderen om hun bijdrage te leveren.

Ik vind dat we dat vaker kunnen doen. Onszelf kwetsbaar opstellen en vragen stellen. Volgens mij raak jij daar ook aan als je het hebt over ‘professionals governance’ in het essay dat je op 19 september publiceerde. Daarin heb je het vooral over hoe docenten onderling zich hierin zouden kunnen bekwamen en dat dit kan bijdragen aan kwaliteit. Ik ben benieuwd hoe je in dit verband je eigen rol beziet. Hoe dragen wij als bestuurders bij aan het bevorderen van het goede gedrag? Hoe zorgen wij voor de juiste stimulans en hoe voorkomen we dat professionals zich vervolgens terugtrekken op hun eigen ‘professionals eiland’?

Ik vraag dat omdat ik het als één van mijn taken zie om de eenheid van onze hogeschool te behouden. Wij zijn als hogeschool immers een gemeenschap, die waarde heeft door voor meer te staan dan een vak. Waarin verbondenheid op vele niveaus bij moet dragen aan een omgeving waarin studenten zich kunnen ontplooien in meerdere richtingen.

Ik ben benieuwd hoe jij dat ziet en hoe je je eigen rol opvat.

Hartelijks,

Jet

P.S. Jet en Kees zijn erg benieuwd naar de visie van anderen, reageer hieronder:


«
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
ScienceGuide is bij wet verplicht je toestemming te vragen voor het gebruik van cookies.
Lees hier over ons cookiebeleid en klik op OK om akkoord te gaan
OK