Kritische blik op kwaliteit in de klas
Als lid van de Raad van Toezicht werkte Eugène Bernard nauw samen met het Platform Bèta Techniek. Als initiator van School aan Zet heeft het Platform een belangrijke bijdrage geleverd aan de discussies over kwaliteit in het primair, voortgezet en speciaal onderwijs. “Hans Corstjens en zijn ploeg kunnen dat heel goed. School aan Zet was actief in honderden scholen. Ga er maar aan staan als kleine organisatie in Den Haag.”
Gericht op ontwikkeling
Het was Platform Bèta Techniek dat scholen de faciliteiten bood om aan de slag te gaan met kwaliteit in de klas, kijkt Bernard terug. “Zij zorgden voor coaches en begeleiding en wij gingen daar vervolgens in de docententeams mee aan de slag. Wat mij daarbij enorm aansprak is dat het altijd gericht was op verdere ontwikkeling. Waar sta je nu en waar wil je naartoe, dat waren de vragen. Er was geen sprake van een norm waarop afgerekend werd.”
Het platform vormde daarin op de scholen een soort ‘vreemde ogen die dwingen’, vertelt Bernard. “Het is goed als er kritisch meegekeken en gedacht wordt over wat er beter kan. Dat hoor ik ook nu nog, dat het onderwerp van de kwaliteitscultuur op scholen in Nederland wel op de agenda is komen te staan.”
In de zomer van dit jaar zijn de laatste projecten van School aan Zet ten einde gekomen. Eugène Bernard benadrukt dat de Vereniging Ons Middelbaar Onderwijs (OMO) door gaat met de activiteiten. “We zijn zonder dogma’s en voorschriften aan de slag gegaan met het bevorderen van een kwaliteitscultuur op school. Ook toen School aan Zet ophield hebben we de draad opgepakt in onze vereniging en zijn we er mee doorgegaan.”
“Je ziet ook dat scholen die zich verenigden onder School aan Zet om samen te werken aan kwaliteit, dat zijn blijven doen,” zegt Bernard. “Het is niet zomaar een ad hoc projectje wat er is neergezet.” Tegelijkertijd constateert de OMO-voorzitter dat scholen het ook jammer vinden dat School aan Zet ten einde is gekomen.
Geen dagvlinder
Platform Bèta Techniek is ondertussen geenszins stil blijven zitten en ontplooit talloze activiteiten op scholen en universiteiten. “Ik vind het bijzonder knap wat het platform doet. Je zou kunnen zeggen dat ze oorspronkelijk als een soort dagvlinder zijn opgericht om bètatalent te stimuleren, maar ze zijn er heel goed in geslaagd steeds weer die onderwerpen te vinden die leven. En dat altijd in interactie met het onderwijs en het bedrijfsleven.”
“Het is inherent aan organisaties zoals Platform Bèta Techniek dat er steeds weer nieuwe onderwerpen gezocht moeten worden,” ziet Bernard. “Je maakt jezelf als het ware steeds weer overbodig als een project succesvol is. Wat mij opvalt bij het Platform is hoe wendbaar ze zijn. Ze kunnen heel snel een groot programma uit de grond stampen, maar ook heel snel weer schakelen.”
Eén van de voorbeelden van die projecten is het Eerst de Klas-project. In dat traineeprogramma voor academici wordt ervaring opgedaan in het bedrijfsleven, maar worden studenten uiteindelijk opgeleid om als docent aan de slag te gaan. Ook Eerst de Klas is ten einde, maar VSNU, VO-raad en OCW kijken al naar een vervolgprogramma.
“Ook bij ons hebben we geprobeerd het gebruik van Eerst de Klassers te bevorderen. Je ziet dat mensen die Eerst de Klas hebben gedaan een breder referentiekader hebben. Die hebben een achtergrond in onderwijs én bedrijfsleven en brengen dus beide werelden binnen in de organisatie. Het project Eerst de Klas is natuurlijk bescheiden, maar het is wel een mooi voorbeeld van hoe Platform Bèta Techniek onderwijs en bedrijfsleven samenbrengt.”
Tim Cardol
