‘Geen water bij de wijn’

Tijdens een Meet Up van de NVAO en de Vereniging Hogescholen (VH) vorige week dinsdag, waar de verbetering van de resultaten in de lerarenopleidingen werd besproken, werd tevens gediscussieerd over wat er beter kon. Een van de verbeterpunten was de taalvaardigheid van docenten met een biculturele achtergrond, die op sommige plaatsen te wensen over laat. Aanwezigen van de VH en medewerkers van de hogescholen bespraken hoe om te gaan met dit gegeven.

Lees terug: het verslag van de Meet Up.

Naar aanleiding van het artikel ontstond commotie. Met name de uitspraak van een van de aanwezigen: “In een bi-culturele samenleving moet er gewoon wat water bij de wijn.” leverde veel discussie op over de waarde van de Nederlandse taal in het hoger onderwijs, en hoe om te gaan met de diversiteit op de lerarenopleidingen.

Nienke Meijer, bestuurslid van de VH en portefeuillehouder lerarenopleidingen, stelde tijdens de bijeenkomst dat het correcte gebruik van het Nederlands wat haar betreft verder gaat dan alleen over spelling. “De maatschappelijke discussie moet niet alleen maar gaan of wij goed kunnen spellen met d’s en t’s en dergelijke, maar dat het ook gaat over de rijkheid van de taal, over de manier hoe je de taal gebruikt om te communiceren.”

Reacties VH en NVAO

De VH laat vandaag in een bericht op hun site weten dat de interpretatie ‘water bij de wijn’ wat hen betreft te ver gaat en stuurt de discussie weg van het taalaspect: “Uiteraard blijft het belangrijk dat we in het hbo geen water bij de wijn doen als het gaat om de kwaliteitseisen. Wel willen we de discussie over diversiteit graag verbreden naar andere factoren dan uitsluitend taalbeheersing.” Vervolgens stelt de Vereniging voor om meer onderzoek te doen naar wat er nodig is om diversiteit voor de klas te vergroten.

Ook de NVAO, die het onderwerp agendeerde en de discussie leidde, benadrukt in hun reactie het belang van correct Nederlands op de lerarenopleiding: “Ik vind dat iedereen die een hbo-diploma behaalt foutloos Nederlands moet kunnen lezen en schrijven.”, laat de voorzitter van de NVAO Anne Flierman aan ScienceGuide weten.

Update

Inmiddels heeft de Hogeschool Rotterdam via de voorzitter, Ron Bormans laten weten dat er geen twijfel mag bestaan over de kwaliteit van het taalonderwijs op de lerarenopleidingen. “Hogeschool Rotterdam benadrukt in haar beleid voortdurend het belang van de Nederlandse taal. Zo heeft de hogeschool in haar eigen gedragscodes expliciet opgenomen dat Nederlands de taal is die binnen de muren van de hogeschool wordt gesproken.”

“Met respect voor deze hoge normen wat betreft de taal, streeft de hogeschool ernaar haar opleidingen voor iedereen toegankelijk en succesvol te laten zijn. Dus zoeken wij naar vormen van taalonderwijs waarbij die hoge normering pedagogisch zo effectief mogelijk ingevuld wordt. Daarbij zijn naast de ‘techniek van de taal’ (de d’s en de t’s), evenzeer de taalvaardigheid en ‘taalrijkheid’ aan de orde. De hogeschool doet via haar kenniscentra gericht onderzoek naar de rol en inzet van taal in haar opleidingen.” 

Geen bi-cultureel onderwijs

“In de media lijkt vooral ophef te zijn ontstaan over zogenaamd ‘bi-cultureel taalonderwijs’. De hogeschool kent geen ‘bi-cultureel’ taalonderwijs en zal dat ook niet ontwikkelen; de lat ligt voor iedere student immers even hoog. Wel hebben docenten en onderzoekers het recht om op congressen en dergelijke hun professionele persoonlijke opvattingen te ventileren. Ook daar hecht de hogeschool grote waarde aan.”