Uiteindelijk zijn jullie de sleutel

Bij de opening van het hogeschooljaar van de iPbao was de schrijver Abdelkader Benali uitgenodigd om een lezing te geven. Hij kwam met een aantal praktisch maar daarom niet minder aangrijpende tips voor de aankomend docenten. De iPabo wist dit jaar weer meer studenten aan te trekken en daar was de voorzitter van de iPabo, Titia Bredée erg blij mee en verwelkomde de nieuwe studenten. “Jullie krijgen straks een verantwoordelijke baan, daar hebben de kranten vol over gestaan de afgelopen weken, maar het is ook een fantastisch vak.”

Twee benen

Daarnaast heette Bredée ook de anderen aanwezigen welkom. “Ik ben blij dat de collega’s van het ROC hier zijn waarmee wij de doorstroom van mbo naar hbo zo goed mogelijk en zo vlekkeloos willen laten verlopen.” De iPabo is in een groter verband van zeven roc’s en hogescholen bezig om te kijken hoe die doorstroom van mbo naar hbo verbeterd kan worden.  ”Dat lukt zeer goed. De laatste resultaten wijzen uit dat het niet uitmaakt of je nu van een mbo komt of van de havo, studenten slagen met precies dezelfde cijfers en stromen precies even snel uit. Het maakt ook niet uit waar je wieg stond.”

Ook verwees Bredée naar het recente nieuws dat uitlekte rondom de kabinetsonderhandelingen. “Van de formatietafel kwam de opdracht om het Wilhelmus en te zingen in de klas en dat wij burgerschap moeten geven, wat moet de pabo daar nu meedoen in deze tijd? Wat betekent dat precies voor een pabo die interreligieus is?  Naast kritisch burgerschap en diversiteit moet jullie je ook verdiepen in de taal van de leerlingen.”

“Dat zijn de twee benen waar je als meester of juf op moet staan. De eerste is kritisch burgerschap en diversiteit en het tweede is taalonderwijs, zowel in de moedertaal als in het Nederlands. Op die manier kun je antwoorden geven met je leerlingen op de vragen van vandaag.”

Abdelkader Benali, belichtte wat volgens hem de rol moet zijn van docenten. “Als je les gaat geven dan zal je leren dat elke klas een gevoel heeft, want wij zijn mensen en meer dan de som der delen. Op het moment dat je een klas binnenkomt dan voel je de klas, net of als je als een handschoen aantrekt. Daarnaast is jullie rol van opvoerder ontzettend belangrijk. Je hebt soms niet door dat je op een enkel moment het wereldbeeld van een kind kan kantelen. Dat is ook wat je later herinnert aan een juf of een meester.”

Stress en gedoe

Benali, die zelf opgroeide in Rotterdam, vertelde dat kinderen die in een grote stad wonen niet altijd een veilige thuisomgeving hebben. “Wat je niet moet onderschatten dat voor heel veel kinderen in de grote stad de klas en de school de enige veilige huiskamer is die zij hebben. Heel veel kinderen kunnen thuis helemaal niet zichzelf zijn. Thuis is voor die kinderen stress en gedoe.”

De leraar moet volgens Benali die geborgenheid bieden voor leerlingen: “Die komen dan naar school en op school krijgen ze wel een veilig en rustige huiskamer. Dat is mooi, maar aan de andere kant ook verschrikkelijk dat het onderwijs daar rekening mee moeten houden, want het is niet de taak van het onderwijs om een veilige huiskamer te zijn. Daar moeten jullie als aankomende meesters en juffen ook een beetje rekening mee houden.”

Daar moet je gelukkig van worden

Benali drukte de aanstormende docenten tot slot op het hart dat je kennisoverdracht vooral leuk moet vinden om dit vak goed uit te kunnen voeren. “Elk kind wil gezien worden en elk kind wil leren. Zelfs dat ene rotkind wil leren. Dé voorwaarde om een goede leraar te worden is toewijding tot het vak. Het moet echt intrinsiek vanuit jezelf komen. Je moet die passie hebben, je moet het leuk vinden om te vertellen, je moet het leuk vinden om uit te leggen, je moet het leuk vinden om mensen naar een hoger niveau te brengen. Dat moet wel in je zitten, dan komt het helemaal goed. Uiteindelijk zijn jullie de sleutel.