#WOinactie kondigt stakingen aan
Woensdagavond vergaderde #WOinactie, deze keer in besloten kring, over welke stappen zij willen zetten in reactie op Prinsjesdag. In tegenstelling tot wat minister Ingrid van Engelshoven eerder leek te suggereren bij de academische jaaropening in Leiden moet OCW toch verder bezuinigen. Dat bericht heeft het kwade bloed dat al gezet was, duidelijk nog verder vergald.
Al voor de vergadering was duidelijk dat enkele kopstukken van de beweging aanstuurden op een staking. Die insteek blijkt nu breder in de beweging gedragen te worden, vertelt Remco Breuker (Universiteit Leiden) ScienceGuide naar aanleiding van de bijeenkomst. “Er is besloten om een breed scala aan acties op en in te zetten, uiteindelijk escalerend in een ‘echte’ staking tegen het eind van het collegejaar.”
De exacte uitwerking van deze acties is nog onderdeel van gesprek, maar duidelijk is dat #WOinactie hiermee het conflict met de minister escaleert. “Gedacht wordt aan stiptheidsacties, witte stakingen, aangifte bij de Arbeidsinspectie en andere opties.” Ook zint men op een nieuwe ronde gesprekken met politieke partijen met oog op de nieuwe verkiezingen.
Waar #WOinactie zich tot nu toe nog nauw verhield met de Colleges van Bestuur van de universiteiten, zegt de actiegroep nu ook hen de wacht aan. “Het is ook tijd voor onze CvB’s om eieren voor hun geld te kiezen: wij zien ze graag aan onze kant staan, maar dat kan alleen in woord en daad.” Daarmee pakt de actiegroep expliciet terug op de oorsprong van de beweging: werkdruk en de academische cultuur.
Angstcultuur
Volgens Breuker stopt het echter niet bij de bestuurders van de universiteiten. “Bijna belangrijker nog is het aanspreken van het middle management, onze directe leidinggevenden, die het beleid dat ons nekt, uitvoeren. Zij zullen ook hun verantwoordelijkheid moeten nemen.” Daarop doorvoerend wijst hij op het gebrek aan democratisch handelen op sommige instellingen. “De hiërarchie wordt als tamelijk verstikkend ervaren. Het is niet voor niets dat veel collega’s aangeven dat er sprake is van een angstcultuur.”
Die angstcultuur ligt volgens Breuker aan de basis van het feit dat #WOinactie er bij deze laatste vergadering voor heeft gekozen om, in tegenstelling tot eerdere bijeenkomsten, de pers te weren. “Er is gerede kans dat leidinggevenden het hun mensen laten voelen als deze met uitspraken in de pers komen die slecht vallen. Ik schrik elke keer weer van hoe normaal we het vinden om in zo’n angstcultuur te werken en net zo goed hoe terecht de inschatting is dat deelname aan WOinActie je kan schaden.”
