Saxion onderzoekt toepassingen voor drone met robotarm
Onlangs ontving Saxion 1 miljoen euro vanuit de RAAK-PRO regeling voor het project Modular Aerial Robotic Systems for Sustainable Living on Earth (MARS4EARTH). Het onderzoeksproject van lector Abeje Mersha richt zich onder meer op de vraag of mogelijk is om een werkzame robotarm op een drone te ontwikkelen die bijvoorbeeld ingezet kan worden in de landbouw of bij de reparatie van windmolens.
Autonoom onderhoud
Afgelopen week ging het lectoraat van Mersha in gesprek met bedrijven in de regio Twente om te kijken welke toepassingen er mogelijk zijn van de nieuwe technologie. “Je kan denken aan de inspectie van zonnepanelen of windmolens. Met een robotarm kan je wellicht ook autonoom klein onderhoud laten doen,” legt Mersha uit aan ScienceGuide. “Zeker bij de hele grote windmolens is dat heel interessant.”
Een andere toepassing zou gevonden kunnen worden in de landbouw, ziet de Saxion-lector. “Er wordt heel veel chemie in de gewasbescherming gebruikt. Meer dan eigenlijk nodig zou moeten zijn. Met deze technologie kun je heel precies en lokaal samples nemen en onderzoeken op basis waarvan je veel gerichter kunt werken.”
Het zijn hele concrete toepassingen van een technologie die vooralsnog niet zo ver is. Samen met NHL Stenden, UTwente, de WUR en een flink aantal bedrijven is Mersha nu aan het kijken of deze autonome systemen te gebruiken zijn in realistische omgevingen. “We willen echt in de praktijk gaan testen, dus niet alleen in een gecontroleerde omgeving.”
Daarbij helpt het onder meer dat Twente de beschikking heeft over een outdoor testlocatie waar geëxperimenteerd kan worden. Enkele jaren geleden werd op een voormalig vliegveld een veilige testomgeving gecreëerd waar onderzoekers naar hartenlust hun nieuwe vindingen kunnen uitproberen.
Veilige testomgeving voor drones
De komende vier jaar willen Mersha en zijn collega’s komen tot een aantal concrete toepassingen van de techniek die zij nu ontwikkelen. “We zijn van plan om de eerste concrete prototypen binnen twee jaar te testen. Na vier jaar moet er dan goede volwassen technologie zijn, waarmee het bedrijfsleven binnen enkele jaren daarna een product kan opleveren.”
Mersha ziet daarbij niet zozeer de beperkingen van de techniek als grootste hindernis. Het zijn vooral wet- en regelgeving en maatschappelijke acceptatie die nieuwe dronetoepassingen vooralsnog in de weg zitten. “Het is tot nu toe erg restrictief allemaal, niet alleen in Nederland, maar overal in Europa. Daar moeten nog wel stappen gezet gaan worden om vooruit te komen.”
Ethical readiness
De Saxion-lector snapt dat er ook ethische bezwaren kleven aan drone-technologie, maar wil zich vooral richten op de toegevoegde waarde. “We hebben mooie voorbeelden bijvoorbeeld in het gebruik door de hulpdiensten. Met een drone kun je binnen een paar minuten de juiste informatie verzamelen, waarmee te bepalen is of je politie wilt sturen of de brandweer. Ik denk dat zowel gebruikers als ontwikkelaars zich bewust moeten zijn van de goede doeleinden waarvoor de technologie te gebruiken is.”
Toch erkent ook Mersha dat er ethische vraagstukken kleven aan het werk dat hij doet. Met collega-lector Steven Dorrestijn kijkt hij dan ook altijd of nieuwe technologie zowel op juridisch als ethisch vlak acceptabel is. “Er was al een manier om de ‘technological readiness level’ van een nieuwe techniek te bepalen, maar we voegen daar in dit project ook ‘ethical readiness’ en ‘legal readiness’ aan toe.”
