Ook Tilburg University krijgt rector-voorzitter
Zijn naam ging al langer rond, de verwachting was dat de Tilburg University voor een gegadigde uit eigen gelederen zou kiezen. De positie van rector, die sinds het vertrek van Emile Aarts in mei 2019 vacant was, werd op de valreep van het academisch jaar vervuld door interim-rector Klaas Sijtsma.
Aarts had naar eigen zeggen geen positieve relatie met het nieuwe stichtingsbestuur en de katholieke kerk. In de vacaturetekst werd dan ook gesproken van een bestuurder met “een positieve instelling ten aanzien van de signatuur van de universiteit als open katholieke instelling en het vermogen aan de verwezenlijking daarvan leiding te geven.”
Per 1 oktober 2020 zwaait ook Koen Becking af als voorzitter en neemt Van de Donk zowel de positie van rector als die van voorzitter op zich. De instelling sluit hiermee aan bij een bredere trend van universiteiten die voor een rector-voorzitter hebben gekozen. Bij de Universiteit Leiden en de TU Delft werkt men hier al langer mee en ook de Erasmus Universiteit stuurt aan op een topman of -vrouw die beide functies combineert.
Niet onbekend met hoger onderwijs
Met de komst van Van de Donk keert de universiteit terug naar de oude traditie van bestuurders uit eigen stal. Nadat rector Aarts als ‘eerste van buiten’ de instelling bestuurde wil het katholieke stichtingsbestuur duidelijk geen risico meer nemen. Van de Donk promoveerde aan de Katholieke Universiteit Tilburg en is hier sinds 2000 werkzaam als hoogleraar maatschappelijke bestuurskunde. Momenteel is hij nog commissaris van de Koning in Noord-Brabant, een functie die hij straks elf jaar heeft bekleed.
Van de Donk is niet onbekend in het hoger onderwijs. Zo leidde hij de commissie die in opdracht van voormalig minister Bussemaker een evaluatie maakte van de niet onomstreden prestatieafspraken. Zijn conclusie was destijds dat de prestatieafspraken niet hebben geleid tot de gewenste profilering. “De prestatiebekostiging is in gang gezet om het stelsel van hoger onderwijs en onderzoek strategisch te prikkelen. Uit onze evaluatie blijkt dat daar onvoldoende van terecht is gekomen,” zei hij hier destijds over tegen ScienceGuide.
Het interview met Wim van de Donk
Destijds was zijn optiek dat OCW meer regie zou moeten voeren. Zo zou er een permanente commissie Kwaliteit en Innovatie Hogeronderwijsstelsel (KIHOS) in het leven moeten worden geroepen om meer regie te voeren op de doelmatigheid en profilering van het hoger onderwijsstelsel. Van de Donk stelde destijds voor dat deze commissie de rol van het CDHO over zou moeten nemen en “de instellingsplannen van hogescholen en universiteiten beoordelen in het licht van de gemeenschappelijke visie op het hoger onderwijs.”
Het rapport kon destijds op weinig instemming rekenen van de sector en de commissie KIHOS is er nooit gekomen. OCW heeft ervoor gekozen om de NVAO toezicht te laten houden op de nieuwe kwaliteitsafspraken. Voor een ander voorstel van de commissie, namelijk het beoordelen van de macrodoelmatigheid van bestaande opleidingen lijkt wel steeds meer politieke wil.
