Lhbti+-studenten vallen vaker uit vanwege discriminatie
Lhbti+-studenten stoppen vaker met hun studie als gevolg van discriminatie dan andere studenten binnen Inholland. Acht procent van de lhbti+-studenten die uitvallen geven discriminatie aan als reden van uitval, waar dat voor alle studenten slechts twee tot drie procent is. Voor Inholland, dat juist inzet op de kracht van diversiteit, waren dit zorgwekkende cijfers die reden gaven voor een onderzoek naar mogelijkheden om een sociaal veilige omgeving te creëren.
Meld u hier aan voor de ScienceGuide Nieuwsbrief
Voor dit kwalitatieve onderzoek zijn negentien lhbti+-studenten van de verschillende locaties van Inholland geïnterviewd. Volgens de onderzoekers waren vrijwel alle geïnterviewde studenten het erover eens dat er behoefte is aan een georganiseerde gemeenschap. Ze voelen zich nu eenzaam, omdat voor hun gevoel niemand weet wat ze doormaken. Een netwerk van gelijkgestemden kan de studenten hierbij helpen en hun welzijn verhogen, ook omdat het hiermee zichtbaar is voor huidige en toekomstige studenten dat ze welkom zijn bij Inholland.
Een verbetering van de zichtbaarheid is dan ook een ander punt waar bijna alle studenten naar refereerden. Opvallend, vonden de onderzoekers, aangezien er al initiatieven zijn binnen Inholland om de zichtbaarheid te vergroten. Zo wordt de regenboogvlag al gehesen op Paarse Vrijdag, een dag waarop scholieren en studenten hun solidariteit kunnen tonen met de gemeenschap door het dragen van een paars kledingstuk, maar veel studenten merken dit niet eens. Hoewel betere zichtbaarheid van dit soort acties positief is, leidt dit niet tot het ontmoeten van andere mensen uit de gemeenschap.
Zichtbaarheid leidt tot meer acceptatie
Volgens de geïnterviewde studenten is de zichtbaarheid nodig voor het bespreekbaar maken van ingewikkelde kwesties waarmee lhbti+-studenten geconfronteerd worden, zoals het proces van uit de kast komen. Studenten moeten volgens de onderzoekers de ruimte krijgen om hierover te spreken in een klassikale omgeving, aangezien dit voor begripsvorming kan zorgen bij medestudenten. “En het begrijpen is al een heel groot deel van het accepteren”, zei een geïnterviewde hierover.
En die acceptatie is dus niet vanzelfsprekend. Hoewel lhbti+-studenten veelal positieve reacties ervaren, leidt hun kwestie toch vaak tot een tweedeling in een groep. Zo zijn er studenten die denken dat het aangeleerd is, wat leidt tot negatieve reacties naar de studenten. “En dat vond ik wel heel heftig om te zien, omdat je eigenlijk vrij direct neergezet wordt als een soort niet-natuurlijk iets”, aldus één van de studenten.
Jezelf zijn kan even duren
Een belangrijk onderdeel hiervan is gedrag dat heteronormatief gedrag genoemd wordt. Dit betekent in feite dat mannen zich mannelijk moeten gedragen en dat vrouwen zich vrouwelijk moeten gedragen, en mensen die dat niet doen lopen het risico uitgescholden te worden. Met name de mannelijke, niet heteronormatieve studenten worden negatief bestempeld, maar ook een transgender student werd zelfs door een docent negatief benaderd. Deze studenten worden zeker nog niet overal geaccepteerd zoals ze zijn, concluderen de onderzoekers daardoor.
Het principe van jezelf kunnen zijn is dan ook voor studenten in deze gemeenschap niet hetzelfde als andere studenten. Uit de interviews bleek dat onderdeel uitmaken van deze gemeenschap extra energie vraagt en tot onzekerheden leidt. Studenten doen zich soms uit angst anders voor dan dat ze zijn, aangezien ze bang zijn om niet geaccepteerd te worden door medestudenten of zelfs door docenten. Zo gaf één van de studenten aan extra voorzichtig te zijn met docenten, aangezien studenten soms persoonlijk afhankelijk zijn van een docent en die student dus niet bij hen in een negatief daglicht wilde staan.
Uit de kast komen is ouderwets
Toch biedt Inholland ook voordelen voor lhbti+-studenten, bleek uit de interviews. Zo kozen veel studenten specifiek voor Inholland vanwege de kleinschaligheid van de opleidingen, waardoor studenten een veiliger gevoel kunnen krijgen. Het uit de kast komen leidt veelal ook tot positieve of onverschillige reacties, hoewel het soms nog steeds lastig voelt om op die manier te benadrukken dat je ‘anders’ bent. Eigenlijk vinden de geïnterviewden dan ook dat het uit de kast komen tot het verleden zou moeten horen.
Voor de studenten speelden studieloopbaanbegeleiders een belangrijke rol in dit proces. Zij waren veelal het veilige aanspreekpunt bij gebrek aan een lhbti+-netwerk, hoewel ook hier nog verbeterpunten waren. De studieloopbaanbegeleiders hadden namelijk geen eigen ervaringen op dit gebied, en vaak werd elk jaar een andere begeleider toegewezen aan studenten. Zo werden de opgebouwde relaties ook weer verbroken. Een vast netwerk, daadwerkelijk aangevuld met leden uit de lhbti+-gemeenschap, zou hier de oplossing voor moeten bieden. De onderzoekers doen daarnaast ook nog de aanbeveling om docenten en begeleiders de mogelijkheid krijgen om zich verder te scholen op dit gebied.
