Groeten van docent heeft positieve invloed op student
Studenten varen wel bij een goede verstandhouding met hun docenten. De houding tegenover de docent, de tevredenheid met het onderwijs, het gevoel erbij te horen, aanwezigheid bij en interactie tijdens colleges en cijfers worden allen positief beïnvloed door een betere relatie met een docent, schrijft de Britse onderzoeker Gillian M. Sandstrom van de University of Sussex in een pre-print (pdf).
Hoewel het voor docenten met volle zalen lastig kan zijn om zelfs maar minimale blijken van zo’n verstandhouding, zoals het kennen van een naam of het maken van een praatje, te tonen, lijkt dat toch verstandig te zijn. Uit onderzoek van Sandstrom blijkt namelijk dat deze minimale sociale interacties een verschil maken.
Plezier en verbinding
Omdat uit onderzoek buiten het hoger onderwijs reeds was gebleken dat kleine gebaren, het maken van oogcontact of het kennen van namen al bijdraagt aan het ervaren van een relatie, testte Sandstrom binnen het hoger onderwijs twee eenvoudige interventies die gericht zijn op het bouwen van een relatie.
De eerste interventie betrof het gebruik van naamkaartjes door studenten. Dit moest de docent helpen bij het leren van de namen van studenten. De tweede interventie bestond uit het groeten van studenten als ze binnenkomen in de zaal of het lokaal, met als doel dat de docent de studenten ging herkennen. Beiden zouden, zo was de verwachting van de onderzoeker, bijdragen aan het gevoel van plezier, verbondenheid en behoren van studenten.
Groeten bij de deur of naamkaartje gebruiken
De data werden verzameld onder 352 eerste- en tweedejaars studenten tijdens de werkcolleges van drie vakken. Twee daarvan werden door Sandstrom zelf gegeven, het andere door een collega. Gedurende de eerste vijf weken van de vakken werden de interventies toegepast. Tijdens de colleges werd de aanwezige groep gevraagd een naamkaartje op tafel te zetten, bij binnenkomst gegroet of op geen van beide manieren benaderd.
De wekelijkse nieuwsbrief is nog korte tijd gratis te ontvangen. De voorwaarden vindt u hier.
Na vijf weken werden de studenten gevraagd een vragenlijst in te vullen. Daarin werd studenten gevraagd naar hun verstandhouding met de docent, hun tevredenheid en hun gevoel van binding met de klas. Alleen de antwoorden van studenten die tenminste drie keer in hetzelfde werkcollege aanwezig waren werden meegenomen in de analyse.
Onder de studenten bevonden zich 280 vrouwen, 69 mannen en drie studenten die zich als non-binair identificeerden.
Groeten en kennen van namen heeft positieve invloed
Uit de onderzoeksresultaten blijkt dat bijna de helft van de studenten die bij binnenkomst werd gegroet van mening was dat de docent hen herkende. Onder degenen die niet werden gegroet had slechts een kwart die overtuiging. Studenten die dachten dat de docent hen bij naam kende, bleken significant meer plezier in het vak te hebben.
Daarnaast bleek het gebruik van een naamkaartje te werken. Slechts zeven procent van de studenten uit klassen waarin geen naamkaartje werd gebruikt schatte in dat de docent hun naam kende. Onder studenten uit klassen waarin het naamkaartje wel werd gebruikt was dat 31 procent. Ook deze interventie werkte; studenten die het gevoel hadden door de docent te worden herkend, hadden significant meer plezier in het vak dan studenten die dachten niet te worden herkend.
Tussen studenten die dachten te worden herkend en studenten die dachten bij naam te worden gekend zat geen verschil in het ervaren plezier.
Meer tevredenheid en binding
Aangezien het kennen van namen en het groeten van studenten de relatie tussen docent en student versterkt, verwachtte Sandstrom meer plezier en een hogere tevredenheid en binding te zien bij studenten die in de testgroepen vielen. Studenten uit de testgroepen bleken inderdaad significant tevredener te zijn dan studenten uit de controlegroepen. Daarbij maakte het geen verschil met welke interventie een student uit een testgroep te maken kreeg.
Daarnaast bleek dat studenten minder het gevoel hadden erbij te horen als ze dachten dat de docent hen niet herkende. Het gevoel van binding werd niet significant beïnvloed door het bij naam gekend of gegroet worden. Wel werd dat gevoel op indirecte wijze bevorderd, namelijk via het bestaan van een goede verstandhouding tussen student en docent.
Échte groetjes
Groeten bij de deur of het leren van namen, zo eenvoudig kan het zijn. Een docent die zodoende een goede verstandhouding met hen opbouwt, heeft een positieve invloed op studenten, concludeert Sandstrom. Daarbij is het natuurlijk wel van belang dat het groeten met enige overtuiging gebeurt en niet haaks op het overige gedrag van de docent staat.
