Nederlandse universiteiten afgelopen jaren zeer succesvol in aantrekken internationaal talent
Nederland dient internationaal als een voorbeeld van de manier waarop een land aantrekkelijk kan blijven voor internationale wetenschappers. Dit draagt bij aan de reputatie en de positie in ranglijsten. Nederland excelleert in het functioneren binnen een internationaal netwerk en maakt bovendien gebruik van data die door universiteiten aan THE worden verstrekt over het aandeel internationaal talent, schrijven de Britse onderzoekers.
Nederland laat grootste groei zien
Aan de hand van gegevens over rankings, reputatiescores en co-auteurschappen is het internationale bereik van universiteiten (en daarmee van landen) in kaart gebracht. Uit een vergelijking tussen 2016 en 2023 blijkt dat in Spanje het aandeel internationaal talent licht is toegenomen met 0,1 procent. Nederland voert de lijst echter aan met een indrukwekkende stijging van 11,2 procent, gevolgd door het Verenigd Koninkrijk en Canada met respectievelijk stijgingen van 5,2 procent en 4,1 procent. Volgens onderzoekers van Times Higher Education laat Nederland daarmee de grootste groei in internationaal talent zien tussen 2016 en 2023.
Ook is het percentage internationale medewerkers in Nederland hoger dan in het VK, met respectievelijk 30,4 en 27,3 procent. Alleen Zwitserland en Australië hebben een nog groter aandeel internationale wetenschappers. In Zwitserland is dit aandeel tussen 2016 en 2023 met 3,4 procent gestegen, in Australië met 2,2 procent – minder grote stijgingen dan in Nederland.
Indrukwekkende stijging in Twente
In Nederland werd bij alle dertien universiteiten die zowel in 2016 als in 2023 gerangschikt waren een opmerkelijke toename van internationaal personeel geconstateerd. Deze toename varieerde van vijf procentpunt aan de Universiteit van Tilburg (van 25 procent naar 30 procent) tot een indrukwekkende stijging van zeventien procentpunt aan de Universiteit Twente (van 23 procent naar 41 procent). Een gemeenschappelijk kenmerk van deze Nederlandse universiteiten is hun relatief hoge prestatie in de THE World University Rankings, waarbij zeven van de dertien universiteiten in de top 100 staan en de overige allemaal binnen de top 300. Naast talrijke sterke punten van het Nederlandse hoger onderwijssysteem, zoals de aantrekkelijkheid voor buitenlandse academici en een algemene internationale oriëntatie, zijn dit cruciale aspecten van de kracht van de sector, aldus de Britse onderzoekers.
Word abonnee!
Alleen met uw bijdrage kan ScienceGuide bestaan. Word abonnee voor slechts €85 per jaar (incl. 9% BTW), ontvang 50 keer per jaar de nieuwsbrief en draag bij aan een onafhankelijk platform voor het hoger onderwijs.
Abonneer u hier
Tijdens een recente online sessie, georganiseerd door Times Higher Education, werd dit succes verder toegelicht. THE heeft deze analyse uitgevoerd op basis van gegevens van het Rathenau Instituut, vertelden de onderzoekers. Een belangrijke factor voor de groei van het aandeel internationaal talent in Nederland is de toename van academisch personeel aan universiteiten. “Zo is het aantal promovendi toegenomen van 7000 in 2005 naar ruim 10.000 in 2022, en het aantal universitair docenten van 4000 naar 7000″, aldus de THE-onderzoekers.
Veel doorstroom op Nederlandse universiteiten
Ook de dynamische arbeidsmarkt in Nederland, die de toename van personeel aan universiteiten faciliteert, verklaart een deel van de groei. Een kenmerkend aspect van deze markt is dat universiteitspersoneel vaak doorgroeit naar hogere functies, wat past binnen de cultuur van de Nederlandse academische arbeidsmarkt, aldus Elizabeth Shepherd van THE. Dit weerspiegelt een benadering, waarbij de ontwikkeling en prestaties van wetenschappers erkend worden, iets dat terug te zien is in het personeelsbeleid. Bovendien is er een aanzienlijke doorstroom van universitair personeel naar andere sectoren binnen de arbeidsmarkt.
Uit de analyses van THE die zij deden op basis van cijfers van het Rathenau Instituut blijkt dat Nederland aanzienlijk veel internationaal talent aantrekt. Zo is 55 procent van de promovendi en 50 procent van de universitair docenten afkomstig uit het buitenland. Daarnaast groeit het aandeel van buitenlandse wetenschappers in Nederland in alle gebieden en functies. Opmerkelijk is dat veel internationaal talent in Nederland regelmatig van baan wisselt tussen verschillende universiteiten. Dit heeft volgens de onderzoeker van THE een aanzienlijke impact op het internationale netwerk van Nederlandse universiteiten en kan dienen als een voorbeeld voor andere landen.
Geld, woonruimte en contacten
Volgens een onderzoek van THE zijn netwerken en contacten met lokale wetenschappers in het beoogde land de belangrijkste redenen voor wetenschappers om naar het buitenland te verhuizen. Andere cruciale factoren zijn de beschikbaarheid van financiering voor eigen onderzoek en woonruimte in het gastland. Zo weerhouden de hoge kosten van levensonderhoud in Hong Kong veel wetenschappers ervan om daar te werken. Ook is de mogelijkheid voor familieleden om een visum te krijgen een relevante overweging, evenals financiële ondersteuning voor verhuiskosten. Voor Nederland is de 30%-regeling een belangrijk aspect. Dit fiscale voordeel voor buitenlandse kenniswerkers is bedoeld om hen te ondersteunen in de verhuiskosten en Nederland als werkland aantrekkelijk te houden.
Deze regeling staat echter ter discussie. NSC-voorman Pieter Omtzigt vindt de regels oneerlijk ten opzichte van Nederlandse wetenschappers, die geen aanspraak kunnen maken op deze belastingvermindering. Het plan is nu een versobering van de regeling te gebruiken voor het verlagen van de rentekosten op studieschulden.
