‘Waarom het nu niet lukt om medezeggenschap in hbo te versterken’
Al bijna anderhalf jaar zijn verschillende partijen bezig met de uitwerking van moties die de de positie van de medezeggenschap in het hoger onderwijs moeten versterken. Minister Dijkgraaf schrijft in een brief aan de Tweede Kamer dat er in ieder geval afspraken zijn gemaakt over o.a. scholing, ondersteuning en communicatie. In deze fase zijn de expertorganisaties op het gebied van medezeggenschap op het hbo (hboMZ en VMH) en het wo (LOF en LOVUM) actief betrokken in het besluitvormingsproces. Gelukkig maar, want de specifieke input vanuit het hbo en wo is van belang om de soms uiteenlopende behoeftes van de twee onderwijsvormen in kaart te krijgen.
Ruimte voor waaier aan taken medezeggenschap
Zodra het moeilijk wordt, blijken de inhoud en het belang van de medezeggenschap echter niet meer leidend. In de Kamerbrief wordt namelijk ook benoemd dat een essentieel onderdeel van de uitwerking van de moties nog niet rond is. Specifiek wordt er in de aangenomen moties opgeroepen tot landelijke richtlijnen omtrent bekostiging die recht doen aan het tijdsintensieve takenpakket van de medezeggenschap. In de uitwerking hiervan worden de expertorganisaties niét betrokken, terwijl juist zij weten wat het van raden en opleidingscommissies vraagt om de taken volledig en kwalitatief goed te kunnen uitvoeren.
De wekelijkse nieuwsbrief is nog korte tijd gratis te ontvangen. De voorwaarden vindt u hier.
De medezeggenschap verder helpen kan niet zonder de formulering van een realistisch takenpakket waarin ruimte is voor meer dan alleen de formele vergaderingen. Ook taken zoals inlezen, scholing, overdracht en achterbanraapleging horen erbij. Hoewel alle lagen van de medezeggenschap gebaat zijn bij een goede landelijke richtlijn, hebben opleidingscommissies deze het hardst nodig. Met gemiddeld een uur per week hebben zij geen ruimte om, naast het lezen van de stukken, goede achterbanraadpleging te kunnen doen. De opleidingscommissies worden niet voor niets apart benoemd in de motie.
Haastige spoed…
Door de ambitie van het ministerie om de richtlijnen halverwege 2024 rond te hebben, lijkt er geen ruimte om de verdere uitwerking af te stemmen met de expertorganisaties. De inspanningen van de betrokken studentenorganisaties LSVb en ISO, die medezeggenschap beide hoog in het vaandel hebben staan, worden gewaardeerd, maar het lijkt erop dat vooral koepelorganisaties UNL en VH nu ruimschoots de kans krijgen om meerdere grote kanttekeningen te plaatsen bij het belang van een goede uitwerking van deze moties.
De geest van de moties, die vraagt om daadwerkelijk helpende richtlijnen voor medezeggenschapsraden en opleidingscommissies, is daardoor uit het oog verloren.
Waar is de autonomie van het hbo?
Als organisatie die zich specifiek richt op het hbo, is het voor ons pijnlijk om te zien dat de VH weliswaar bereid is om tot een realistische consensus te komen, maar daarin wordt teruggehouden omdat UNL het versterken van de medezeggenschap anders ziet. Wij vragen ons af hoe het kan dat de meer omarmende houding vanuit de VH, ondanks de behoefte van het hbo om zichzelf stevig te positioneren, niet prominenter naar voren komt bij de uitwerking van de moties.
Het hbo is zelfstandig in staat om goede afspraken te maken over de medezeggenschap in het hbo, denken wij. We zouden daarom graag met de VH en VMH om tafel gaan om samen billijke afspraken te maken voor het hbo. Een compleet en betaalbaar takenpakket voor zowel medezeggenschapsraden als opleidingscommissies staat daarin centraal.
Dit artikel is geschreven door Idris in ‘t Hof namens het bestuur van hboMZ.
