Amsterdamse kenniseconomie

Langs twee lijnen werd de PvdA-kritiek op het IP weersproken. Teneerste kwam naar voren, dat deze zeer voorbarig is.  Landen als Finland haddenmet hun IP en kennisbeleid bewust een decennium of langer de bakensverzet en hun investeringen en beleidsingrepen duurzaam voortgezeten volgehouden. Dat ons land na drie jaar pogen al zou ophouden ende aanpak als mislukt zou opgeven, werd weinig overtuigendgevonden. Cohen gaf te kennen, dat deze benadering hem -ook vanuitde ervaring met de Amsterdamse kennissector- meer aansprak danhet betoog van Wouter Bos.

Ten tweede kwamnaar voren, dat de creatieve industrie als prioriteit van beleid enzwaartepunt van innovatie veel aan het IP te danken had. “Zonderhet IP hadden we als Amsterdamse innnovatie- en kennissector hierniet gezeten. Juist de grote rol van de creatieve industrie heefthet IP op de agenda gezet.” Het belang van deze sector, met nameook voor Amsterdam, werd in de discussie nadrukkelijkbevestigd.

Cohen werduitgedaagd hier conclusies aan te  verbinden, ook in hetlicht van de categorische afwijzing van Balkenende’s aanpak terzakedoor Wouter Bos. De burgemeester gaf daarop in milde termen aan,dat hij op dit beleidsterrein een andere visie dan Bosvoorstond.