99 % herkenbaar

De review van het Nederlands hoger onderwijs door de OESO ligt op tafel. Vindt u het niet akelig stil?

Nou, het ligt er en we lezen dat stuk nu allemaal met grote aandacht. Voor mij is 99% goed herkenbaar.

De analyses zijn soms niet mals.

Het punt van de hoge prioriteit voor het welslagen van de bacheloropleiding sluit er niettemin direct op aan. Ook andere speerpunten voor de universiteiten tot verbetering staan erin. Wat dat betreft pretendeer ik geen originaliteit in mijn hoofdpunten van aandacht. De OESO-observaties wijzen in de review ook op zulke dingen. Gebruik maken ervan dus, zeg ik.

Vanwaar die stilte dan?

De review bevat veel kritiek op het opereren van de overheid in de voorbije jaren. Het laat zien dat de overheid in Nederland moeite heeft haar rol te vinden in het geheel van autonomie, stelselverantwoordelijkheid en inspelen op kwaliteit. Ze vindt het lastig te zien dat het HO bestaat uit autonome instellingen die binnen een wettelijk gegrondvest kader hun positie en profielen ontwikkelen. Daar kan de overheid soms moeilijk mee omgaan. Zij moet dit niet benaderen uit een soort ‘principal’ en ‘agent’-gedachte, als een opdrachtgever die klussen uitdeelt. De review laat zien dat het hoger onderwijsbeleid van de overheid een degelijke rolvastheid vergt, gedrag dat tot helderheid voert.