Dirk van Damme naar OESO-topfunctie

De grondslag voor het emancipatoire, op diversiteit en rendement gerichte HO-beleid in Vlaanderen is nu zo stevig gelegd, dat Van Damme zijn visie op het niveau van de hoogst ontwikkelde landen kan gaan tillen. De taak van CERI is namelijk als volgt:  ‘CERI’s work covers learning at every age, from birth to old age. It goes beyond the formal education system. We have a particular concern with emerging trends and issues, futures thinking in schools and universities. We often have a longer timeframe than most work, typically aiming to set an agenda for the next 5-10 years orlonger. Our goal is to ensure that the futures work is thoroughly integrated with empirical analysis. We also put specific emphasis on accumulating evidence on the value and quality of futures work.’

Na jaren als hoogleraar onderwijskunde aan de UGent en een eerdere periode als kabinetschef van minister Van den Bossche kreeg van Damme in 2004 deze functie opnieuw bij de minister voor het nieuwe ‘superministerie’ voor Onderwijs en Werk in de Vlaamse regering, dat geleid wordt door de oud-SP-voorzitter Frank Vandenbroucke. Deze werd tevens de vice-premier onder Yves Leterme, de christendemocraat die nu de weergaloos moeilijke federale problemen als Belgisch premier mag zien te ontwarren. “Hoewel dit onmiskenbaar een verlies is voor mijn kabinet, steun ik Dirk voluit om deze internationale uitdaging aan te gaan. Ik ben er immers van overtuigd dat deze benoeming een grote meerwaarde zal hebben voor de positie en rol van het Vlaamse onderwijs in het internationale debat”, reageert minister Vandenbroucke.

In een kritische analyse van het HO-bestel en zijn ontwikkeling in ons land wees Van Damme in 2006 tegen ScienceGuide onder meer erop “dat de Vlaamse universiteiten bij wet associaties met hogescholen aan zijn gegaan en deze vervolgens divers en geprofileerd invullen. Beide instellingen bieden daarbinnen masters aan, die niet opgedeeld zijn in professional en academic masters, en dus ook niet ‘artificieel’. Nederland heeft intrinsiek fundamentele fouten gemaakt in zijn hoger onderwijsmodel. In het BaMa-stelsel heeft u twee conceptuele dimensies ingebracht – professional en academisch – die helemaal niet loodrecht op elkaar staan. Zij werken dus onvoldoende in de zin van een relevant onderscheid. Ik geloof dan ook niet in “een professional master”. Wat er wel is, dat is de masteropleiding met zijn eigen ‘learning concept’ bij verschillende oriëntaties en disciplines. Die moet je niet differentiëren”.