ScienceGuide staat voor verdieping. Dit is het platform waar de actualiteit en achtergrond elkaar ontmoeten op een inhoudelijke en doordachte wijze. Onder het uitklapteken vind je dus een toelichting, geheugensteun of voetnoot die de redactie of de auteur toevoegt. Dit doen wij om ervoor te zorgen dat wij in onze artikelen grondig en gedetailleerd in kunnen gaan op belangrijke details, zonder de lezer kwijt te raken.
Inwendige motor gammaflitsers nu waarneembaar
Nieuws |
de redactie
8 mei 2006 | Ruimtetijdvervormingen in de vorm van zwaartekrachtsgolven staan energie af aan het omringende interstellaire gas, zo hebben Nijmeegse onderzoekers aannemelijk gemaakt. De sterrenkundigen gaan nu proberen deze zwaartekrachtgolven te detecteren met de nieuwe Nederlandse telescoop Lofar. Zo’n waarneming van gravitatiestraling vormt niet alleen een nieuw bewijs voor Einsteins Algemene Relativiteitstheorie, maar biedt ook de mogelijkheid om objecten waar te nemen die voor de huidige, conventionele telescopen onbereikbaar zijn, zoals de inwendige motor van gammaflitsers.
“Sinds Einsteins voorspellingen is men er nog steeds niet in geslaagd een detector te bouwen die zwaartekrachtsgolven direct kan waarnemen; de indirecte detectie door middel van radiostraling zou zeer spectaculair zijn en een onverwachte toepassing van Lofar”, aldus promovendus Joachim Moortgat.
De krachtigste explosies in het universum sinds de oerknal zijn zogenoemde gammaflitsen. Deze worden veroorzaakt doordat stervende zware sterren ineenstorten tot een zwart gat, of door het op elkaar botsen van twee neutronensterren, ook resulterend in een zwart gat. In deze sterren is een magneetveld verankerd, dat tot 100 miljoen maal zo sterk is als het sterkste magneetveld ooit opgewekt op aarde. Twee neutronensterren die zich in een dubbelstersysteem bevinden, spiraliseren gedurende hun levensloop naar elkaar toe totdat ze uiteindelijk op elkaar botsen. In de explosie die hierdoor wordt veroorzaakt, komt in minder dan een paar seconden evenveel energie vrij als de zon in zijn hele leven zal uitstralen. Deze energie komt vrij in de vorm van een dramatische vervorming van ruimte en tijd zelf.
Tot nu toe werd ervan uitgegaan dat deze zwaartekrachtsgolven geen wisselwerking hebben met iets in hun omgeving en ongehinderd kunnen ontsnappen. In samenwerking met sterrenkundigen uit Griekenland, de VS en Zweden hebben Moortgat en promotor Jan Kuijpers laten zien dat deze gravitatiestraling wel degelijk een wisselwerking vertoont met het extreem sterke magneetveld van de neutronensterren, en een grote hoeveelheid energie ‘dumpt’ in de perfect geleidende plasmavloeistof waarmee de neutronensterren zijn omgeven.
Aangezien de zwaartekrachtsgolven, en de daardoor opgewekte plasmagolven, een zeer lage frequentie hebben, is de meest geschikte detector om deze verschijnselen waar te nemen, de Low Frequency Array (LOFAR) die in Noordoost-Nederland en delen van Duitsland in aanbouw is.
