‘Proven Quality’ brengt California en Utrecht samen
De internationale positie van het HO in de USA heeft 5 jaar geleden met 9-11 een klap gekregen. Heeft u aan de UC, bijvoorbeeld bij uw eigen universiteit van Santa Barbara, die weerslag ook ondervonden?
Ja, na 9-11 kenden wij een duidelijke terugval van de instroom van studenten en wetenschappers uit het buitenland. Ook in Santa Barbara was die klap die heel ons land en de UC kreeg te voelen. De jaren 2002 en 2003 vooral. Sindsdien stabiliseerde de ontwikkeling en we zien nu een herstel bij de instroom.
Om de internationalisering een impuls te geven gaan Utrecht en California een soort strategische alliantie aan. We begrepen dat de ervaring van uw studenten met het University College hier een reden was om deze stap te zetten. Hoe zit dat?
We kregen van onze studenten die hier gestudeerd hadden heel goede feedback. Ze vonden de UCU een echt ‘home away from home’, waarin ze wederzijds fors uitgedaagd werden door de kwaliteit van het onderwijs en het curriculum, maar anderzijds bijzonder goed opgevangen werden in de culturele en onderwijskundige omgeving van Utrecht en het hoger onderwijsmodel hier. Dat vond ik een belangrijk signaal, want voor ons geldt: ‘undergraduate education is the cornerstone of good higher education.’
Omdat wij het UCU-concept zeer interessant winden zagen we een extra reden met Utrecht na te gaan hoe we de samenwerking in den brede vorm zouden kunnen geven. Je kunt van elkaars concepten rond onderwijs en onderzoek dan veel leerzame aspecten uitwisselen en oppakken.
Hoe is dit te werk gegaan?
We merkten al snel, ook bij mij in Santa Barbara specifiek, dat er sprake was van veel interactie met de UU op allerlei niveaus. Dat bleek te gelden voor al onze 10 universiteiten en campussen binnen de UC. Dan spreek je over een samenhangend geheel met 200.000 studenten en zo’n 45 faculteiten.
Zo ontstond een bottom up aanpak van de samenwerking. Top down kunnen we nu daar een integraal, een ‘comprehensive framework’ overheen hangen, dat vooral een expansie en intensivering van de bottom up initiatieven faciliteert. We kunnen een hele hoop papieren belemmeringen vooraf weg halen, ook rond financiële perikelen voor studenten en dergelijke, waardoor onderzoekers en studenten heel snel en eenvoudig tussen de UC en Utrecht kan bewegen. ‘A lot less paperwork!’
Ook kunnen we de funding samen op deze manier verbeteren. Je kunt de financiering van R&D projecten zo beter regelen. Er komt ook een gezamenlijke website voor dit soort samenwerkingselementen. Dat vind ik erg handig.
Als u vanuit de UC naar Utrecht kijkt, waar zitten dan de sterke punten waar u de samenwerking in het bijzonder op zou willen gaan richten?
Ten eerste is de UU net als de UC een omvattende universiteit met een weidse variëteit aan disciplines en opleidingen. En zij heeft een ‘proven quality’ met een duidelijke eigen identiteit.
Ten tweede is nu al feitelijk een brede waaier van samenwerking gaande. We zitten dus niet het wie opnieuw uit te vinden in onze alliantie. En er zijn zwaartepunten ontwikkeld waar we veel samen doen. Bij de letteren bijvoorbeeld, als je ziet wat we rond de geschiedenisstudie en –onderzoek met UCLA en UU doen. De grote Medical Schools van de UC doen al veel met Utrecht, zeker de UC of San Francisco.
Klopt het dat uw eigen filmschool –dicht bij Hollywood- veel met Utrecht doet?
Daar gebeurt van alles in Santa Barbara, inderdaad. We hebben nu ook een Nieuwe Media faculteit ontwikkeld en het bleek dat die ook al veel met Utrecht doet. Zeker bij de ontwikkelingen rond de nieuwste technologieën op dit terrein, rond games en dergelijke is Utrecht al een belangrijke partner.
Zijn er nog andere thema’s voor de toekomst te verwachten?
In de discussie over dat HO-rapport van de president komt ook het thema van de bèta en techniek studies naar voren. De ‘global competition’ op dit vlak is een belangrijk punt en de USA moeten hier beter gaan presteren. Utrecht doet op dat terrein veel, bijvoorbeeld ook naar scholieren en middelbaar onderwijs. We zouden ons beider expertise, good practices en lessen daaruit bij elkaar moeten brengen. We hebben elkaar veel te melden en kunnen een grote impuls geven aan de inspiratie om op dit punt meer succes te hebben.
Heel wezenlijk is ook dat we samen reeksen van lectures gaan opzetten. Zo komen gastdocenten van de UC hierheen rond belangrijke thema’s. De eerste lezing is op 11 september a.s. De titel is ‘Thinking through 9/11: an SOS for Humanities?’ Daarvoor komt prof David Goldberg spreken, de directeur van het UC Humanities Research Institute. Juist nu van grote betekenis, denk ik.
