Verwarring over pedagogische waarden

In de Onderwijsmeter van 2006 wijzen ouders zichzelf aan als primaire overdragers van normen en waarden, tegelijkertijd stellen ouders scholen verantwoordelijk voor het optreden tegen gedragsproblemen zoals pesten en schelden. Ook de praktijk en wetenschappelijke literatuur geven geen eenduidig antwoord op de vraag welke opvoedkundige of pedagogische taak de school nu heeft, en waar die ophoudt, zo betoogt onderwijskundige Martijn Willemse (VU) in zijn proefschrift. De algemene pedagogische opdracht blijkt slechts deels terug te vinden in het curriculum van de lerarenopleiding en de voorbereiding op de pedagogische taak is in hoge mate afhankelijk van de individuele lerarenopleider. Men kan leraren dus moeilijk verwijten dat ze worstelen met hun rol als morele opvoeder, want op de PABO worden ze doorgaans onvoldoende op die rol voorbereid. Opleiders van leraren moeite hebben moeite helder te verwoorden hoe zij aanstaande leraren op hun pedagogische taak voorbereiden. En dat terwijl de rol en de houding van de individuele lerarenopleider hierbij minstens van even groot belang is als het curriculum zelf.

Willemse pleit nu voor de ontwikkeling van een gemeenschappelijke pedagogische taal. Zo kunnen lerarenopleiders goed reflecteren op hun eigen opleidingspraktijk, en opleiders onderling hebben hiermee een gemeenschappelijk en toetsbaar kader. Volgens Willemse verschaft explicitering van de visie van opleiders op de pedagogische taak ook helderheid aan aanstaande leraren over de inhoud van hun taak en de wijze waarop zij die in praktijk kunnen brengen. Die helderheid over de voorbereiding van leraren, is ten slotte ook belangrijk om de kwaliteit van de lerarenopleidingen toetsbaar en inzichtelijk te maken.