Cito-toets oneigenlijk selectiemiddel

Hierdoor kunnen jonge leerlingen, allochtoon en autochtoon, een onvoldoende gefundeerd schooladvies krijgen. De CITO-toets is een middel en geen doel. Het uiteindelijke doel is kinderen naar een school te laten gaan waar zij qua capaciteiten en cognitieve mogelijkheden het beste passen. Niet alleen de kennis, maar ook andere factoren, zoals motivatie, zelfvertrouwen en sociale vaardigheden, bepalen het functioneren van een kind op school. Om dit functioneren te testen is een combinatie van middelen noodzakelijk, zo onderstreept het NIP.

Bij de CITO-toets kunnen kinderen onderpresteren, bijvoorbeeld door faalangst, maar ook overpresteren door een intensieve training voorafgaande aan de test. Een factor als motivatie wordt sterk beïnvloed door de omgeving. Zo sterk zelfs dat een kind met positieve aanmoediging 10 – 15 punten hoger kan scoren op een test dan een even intelligente leeftijdgenoot die de test onder negatieve condities maakt. Als een tweede ondersteunend gegeven is de CITO-score heel bruikbaar, maar bij grote verschillen tussen de score en het advies van de school moet aanvullend onderzoek gedaan worden.