Nieuwe toppers in Jonge Akademie

De nieuwe leden van De Jonge Akademie zijn:

Dr. Eveline Crone (Ontwikkelingspsychologie, Universiteit Leiden)
Eveline Crone (1975) relateert in haar onderzoek de ontwikkeling van menselijke cognitie en gedrag aan de ontwikkeling van het brein. Ondanks de complexiteit van haar vakgebied is zij in staat om collega’s, journalisten en leken deelgenoot te maken van haar fascinatie. Crone deed onder andere onderzoek naar de wijze waarop kinderen tussen de 8 en 17 jaar beslissingen nemen. Ze heeft wetenschappelijk vastgesteld dat het gedrag van de kinderen uit deze leeftijdsgroep voortkomt uit de ontwikkeling van hun hersenen. Voor dit onderzoek heeft ze de J.C. Ruigrokprijs 2007 gewonnen.

Dr. Sarah Durston (Geneeskunde, Universitair Medisch Centrum Utrecht)
Sarah Durston (1974) gebruikt moderne imagingtechnieken om te kijken wat er in de hersenen van kinderen met ADHD omgaat. Voor haar onderzoek heeft ze de hersenbouw van jongens met ADHD en hun broertjes zonder ADHD vergeleken. Durston combineert in haar werk cognitieve psychologie, neurobiologie, genetica en neuro-imaging. Ze wordt internationaal erkend als expert op het gebied van neuro- imaging.

Dr. Mirjam Ernestus (Taalwetenschap, Radboud Universiteit Nijmegen)
Mirjam Ernestus (1969) is een psycholinguïst die onderzoek doet op de grens van alfa- en gammaonderzoek. Haar onderzoek richt zich op de manier waarop sprekers en luisteraars met spraak omgaan. Het blijkt dat mensen zonder dat ze het in de gaten hebben woorden maar half uitspreken en luisteraars in hun hoofd de ontbrekende klanken gedachteloos invullen. Ernestus werkt samen met taalkundigen, psychologen, spraaktechnologen en communicatiewetenschappers in binnen- en buitenland. In 2006 heeft ze voor haar onderzoek een EURYI-award gewonnen, een beurs die bedoeld is voor de beste Europese jonge onderzoekers.

Dr. ir. René Geurts (Moleculaire Biologie, Wageningen Universiteit)
René Geurts (1968) heeft baanbrekend onderzoek verricht op het gebied van de moleculaire ontwikkelingsbiologie. Hij heeft samen met andere plantenwetenschappers een genenset ontrafeld waarmee planten als de erwt en de rupsklaver stikstofknolletjes aanmaken. De groep genen kan in het DNA van andere planten worden geplakt, waardoor deze ook stikstofknolletjes kunnen gaan aanmaken. Het werk van René Geurts is interdisciplinair van karakter. In de door hem opgezette onderzoekslijn zijn moleculaire biologie, genetica, fysiologie en celbiologie geïntegreerd. Geurts heeft internationaal faam verworven, onder andere door drie publicaties in Science.

Dr. Maarten Kleinhans (Fysische Geografie, Universiteit Utrecht)
Maarten Kleinhans (1972) doet onderzoek naar het ontstaan en de stabiliteit van splitsingspunten in rivieren. Bijzonder aan zijn werk is de samenwerking met medici van het UMC Utrecht. Kleinhans gebruikt scanners van het UMC om de stapeling van sedimentdeeltjes te bestuderen. Naast zijn specialisatie is hij ook actief op het gebied van de filosofie, astronomie en geologie. Kleinhans heeft een zeer uitgebreid internationaal netwerk van contacten en is onlangs als associate editor toegetreden tot de redactie van het tijdschrift Sedimentology.

Dr. Gijsje Koenderink (Scheikunde, AMOLF: FOM Instituut voor Atoom- en Molecuulfysica)
Gijsje Koenderink (1970) is een innovatieve wetenschapper die de fysica van cellen en weefsels bestudeert. Zij is door een eigen onderzoeksvoorstel gestart met een nieuw vakgebied: fysica van biologisch afbreekbare materialen. Koenderink werkt actief samen met biologen en medici in de Verenigde Staten, Duitsland en Nederland.

Prof. mr. dr. Elies van Sliedregt (Strafrecht, Vrije Universiteit)
Elies van Sliedregt (1971) is hoogleraar strafrecht aan de Vrije Universiteit en tevens rechter-plaatsvervanger bij de rechtbank in Amsterdam. Zij heeft onderzoek gedaan naar de strafrechtelijke aansprakelijkheid voor schendingen van het oorlogsrecht en haar onderwijs richt zich onder andere op de beginselen van het strafrecht vanuit rechtsvergelijkend perspectief. Van Sliedregt heeft in 2006 de hoogste wetenschappelijke onderscheiding op het terrein van het strafrecht, de Moddermanprijs, ontvangen.

Dr. ir. Lieven Vandersypen (Kwantummechanica, Technische Universiteit Delft)
Lieven Vandersypen (1972) heeft een van de eerste en een van de meest complexe kwantumberekeningen ooit gemaakt. Hij heeft een onderzoekslijn opgezet waarbij gebruik wordt gemaakt van atomaire lagen van koolstof. Vandersypen is een fysicus die samenwerkt met chemici, computerwetenschappers, elektrotechnici en materiaalkundigen. Het proefschrift van Vandersypen heeft veel media- aandacht gekregen en hij heeft meerdere malen in toonaangevende bladen als Nature en Science gepubliceerd.

Dr. Wim van Westrenen (Petrologie, Vrije Universiteit)
Wim van Westrenen (1973) doet onderzoek op het gebied van petrologie en mineralogie. Zijn werk is interdisciplinair van karakter: hij werkt nauw samen met collega’s uit de chemie, fysica en aardwetenschappen. In 2006 won Van Westrenen de prestigieuze EURYI Award waardoor hij een eigen onderzoeksgroep heeft kunnen opbouwen. Er is in Europa maar een andere aardwetenschapper die de Europese prijs voor jonge onderzoekers heeft gekregen.

Dr. Pieter Rein ten Wolde (Fysische Chemie, AMOLF: FOM Instituut voor Atoom- en Molecuulfysica)
Pieter Rein ten Wolde (1970) is een dynamisch onderzoeker die werkt op het grensvlak van natuurkunde, chemie en biologie. De onderzoeksgroep van Ten Wolde heeft een numerieke techniek ontwikkeld waarmee biochemische netwerken op het niveau van individuele moleculen gesimuleerd kunnen worden. Daarnaast combineren zij de numerieke technieken met databaseanalyses.