Aanbevelingen rond beëindiging van separatie in de GGZ

Het onderzoek werd uitgevoerd door Nienke Bullee een Jennifer Koppers, twee afstudeerders van de Hogeschool Rotterdam die zelf werkzaam zijn in de psychiatrie en ervaring hebben met separatie. Zo kon het streven van de kenniskring onderzoek en onderwijs en theorie en praktijk bij elkaar te brengen hier mooi vorm krijgen.

Op twee afdelingen van Bavo-Europoort werd onderzoek verricht naar de beweegredenen van verpleegkundigen om een separatie te beëindigen en de knelpunten die zich daarbij voordoen. Ook werd nagegaan welk algemeen beleid er eigenlijk geldt met betrekking tot beëindiging van separatie.

De onderzoekers komen tot verschillende aanbevelingen. Allereerst bleek dat vooral medewerkers die nog niet lang op de afdelingen werkzaam waren behoefte hadden aan een geschreven beleid rondom het beëindigen van separatie. Voordeel hiervan is dat meer zekerheid voor verpleegkundigen ontstaat, minder discussie op het moment zelf nodig is en er een betere mogelijkheid is tot het verantwoorden van de beslissing. Verder kan zo het risico worden verminderd dat een patiënt na beëindiging van separatie toch onvoldoende functioneert op de afdeling. Het geschreven beleid moet niet zozeer beperkend zijn, maar vooral als hulpmiddel dienen en ook worden omgezet in een checklist voor dagelijks gebruik.

Sommige verpleegkundigen vinden het moeilijk in de separeercel het gesprek met een patiënt aan te gaan. Tijdens de agressietraining die ze hebben gevolgd wordt er weinig aandacht aan besteed. Daarom wordt aanbevolen de huidige agressiecursus aan te passen of een aparte cursus communicatie in de separeercel te ontwikkelen.

De bezetting van de afdelingen is volgens de respondenten kwalitatief of kwantitatief niet altijd voldoende, waardoor separatie soms onnodig voortduurt en begeleiders die officieel niet bevoegd zijn een beslissing over beëindiging van separatie moeten nemen.

ParnassiaBavo en Transities in Zorg bereiden een vervolgonderzoek rond Dwang en Drang voor.