HBO-inspraak voor ‘minder dan AH-loon’

De LSVb heeft een hbo’er uit de medezeggenschap van Saxion hogeschool, Žarko Baban, in zijn bestuur gekozen. Zijn visie op de rol van de student in het hbo verdient dan ook de aandacht, zeker na de bitse verwijten van onder meer de HBO-raad, dat de LSVb niet langer representatief zou zijn vanwege een dominante wo-oriëntatie. “Saxion moet haar marktpositie verstevigen en bekend komen te staan als de Harvard van het Oosten,” zo zegt hij in het blad van zijn hogeschool. “De bestuurders weten waar ze over praten en als ze geen antwoorden paraat hebben, dan zorgen ze ervoor dat we de antwoorden alsnog krijgen. Waar ik wel moeite mee heb, is dat de Raad van Bestuur wel eens directeuren mandateert om een vergadering met de GMR bij te wonen. Dan krijg je met iemand te maken die minder verstand van zaken heeft dan een bestuurder. Daar zit ik niet op te wachten.”

Hij gaat tevens in op het rapport van het ISO, waarin het contact van de studentenorganisaties met hun eigen achterban kritisch geanalyseerd werd. “Het begint met de faciliteiten voor de GMR. Uit het onderzoek van het ISO blijkt dat hbo-raadswerk minder goed wordt ondersteund dan dat op universiteiten. Ook de vergoeding is daadwerkelijk minder (met 113,50 euro op Saxion hoort Saxion bij de minder betalende hogescholen, red.) dan op universiteiten. Ik ben bezig met een notitie voor betere faciliteiten van medezeggenschap op Saxion. Op de UT krijgen student-leden zes maanden afstudeertijd als ze een jaar lid zijn van de medezeggenschapsraad. Op Saxion bestaat via de voorzieningencommissie wel een mogelijkheid om een compensatie te krijgen, maar dan moet je eerst aantoonbaar maken dat je daadwerkelijk vertraging hebt opgelopen. Ik vind dat voor bestuurswerk, ook binnen studentenverenigingen, een standaard compensatie moet komen.

Daarnaast zal ook de vergoeding – we krijgen minder dan het Albert Heijn-loon – en het aantal uren dat je aan de GMR kunt besteden, omhoog moeten. Om studenten te betrekken, zou ik veel actiever willen zijn, door bijvoorbeeld congressen te organiseren. Maar in vijf uur per week kan dat nooit.

Natuurlijk moet geld geen drijfveer zijn om GMR-lid te worden, maar ik denk dat het wel student-leden zal opleveren. Bij een betere vergoeding hebben zij straks geen bijbaantje meer nodig. Geld is de brandstof die je nodig hebt om student-leden te trekken. Ook belangrijk is een eigen kantoor voor de GMR, waar we kunnen werken. Bovendien is het jammer dat ons secretariaat is verminderd van 2,6 fte naar 0,9 fte.”

Žarko Baban is er ook voor dat bij hogescholen als Saxion een student voorzitter van de medezeggenschapsraad zou worden, want “het zou leven in de brouwerij brengen. Verjonging zou goed zijn voor deze GMR. Als student ben je onafhankelijker dan medewerkers, want je bent hier klant en op een gegeven moment ben je hier weer weg. Bij medewerkers kan eerder de angst bestaan om hun baan te verliezen en zijn ze eerder geneigd concessies te doen. Wat ik raar en jammer vind, is dat het Dagelijks Bestuur van de GMR slechts uit één student-lid bestaat. Mijn droombeeld is een GMR met een student als voorzitter, een verkiezingsopkomst van vijftig procent, een kandidatenlijst met leden die op kwaliteit gekozen kunnen worden en een GMR die pro-actiever is en kan zijn dan op dit moment het geval is.”