Toezichthouder HU heeft weinig met governance

De Hogeschool Utrecht werd door de Nationale Ombudsman  op de vingers getikt omdat de Raad van Toezicht een hoge ontslagvergoeding toekende aan een docent van wie de zus in diezelfde Raad van Toezicht zit. Tot irritatie van RvT-voorzitter Maarten Rook: “Er ontstaat een soort terreur van toezichtpolitie”.

Een ontslagvergoeding van 340 duizend euro voor een docent is hoog. Dat haar zus, Lydia Helwig Nazarowa, in de Raad van Toezicht zit, wekte argwaan. De Nationale Ombudsman stelde dat in deze zaak de schijn van belangenverstrengeling is gewekt. Maarten Rook vindt dat de Nationale Ombudsman te ver gaat.

“Toen de toenmalige voorzitter, Hans Bartelds, met deze zaak werd geconfronteerd werd meteen besloten dat de raad van toezicht zich er niet mee zou bemoeien en de afvloeiingsregeling aan de kantonrechter zou overlaten. Dat betekent volgens mij dat die schijn er nooit is geweest, hoewel het beter was geweest dat het betrokken lid niet aan de vergadering had deelgenomen. Maar door rood licht rijden vind ik erger.”

Dat het betrokken familielid volgens de statuten inderdaad niet bij de vergadering aanwezig had mogen zijn, doet daar niets aan af, zei Maarten Rook tegen Trajectum. ‘We hadden politiek-bestuurlijk handiger moeten zijn. Maar mijn punt is dat voorzitter Bartelds en mevrouw Nazarowa, die de familierelatie in een vroeg stadium heeft gemeld, heel integer hebben gehandeld. Die regels en het politieke klimaat daarover in Nederland beginnen mij tegen te staan. Er ontstaat een soort terreur van de toezichtpolitie. Waarden als fatsoen, integriteit en vertrouwen moeten tegenwoordig vastgelegd worden in regels waarvan je denkt: waar gaat dit over?

Ik heb vroeger wel eens een uur moeten nablijven omdat een andere leerling een punaise op de stoel van de juffrouw had gelegd. Zo zie ik deze regels ook. Die zijn gemaakt omdat een aantal mensen in deze samenleving niet meer weet hoe het hoort. Daarom gaan we regels maken die allerlei onschuldige mensen voor de voeten lopen. Zo zijn die branchecodes in het hoger onderwijs en ziekenhuizen ontstaan. Het is een teken des tijds dat dat opgeschreven moet worden. En het gaat nog steeds mis. Want ondanks die governance-regelingen in het bankwezen loopt het daar behoorlijk fout. Kortom: ik vind ze niet zo nodig.”