Uitstel is mooi, maar…
De voorzitter van de Hogeschool Rotterdam schreef een ingezonden brief naar aanleiding van de stap van het kabinet om de invoering van het leenstelsel een jaar op te schuiven. Aan het AD legde hij zijn analyse en alternatieve opzet voor.
Terugvallen op ouders?
“Vorige week werd bekend dat minister Bussemaker voorstelt om de invoering van het leenstelsel voor de eerste fase van het hoger onderwijs een jaar uit te stellen. Uitstel is mooi, maar niet de oplossing. De opzet van het stelsel dient wezenlijk aangepast te worden. In de huidige vorm zal het studenten in een stad als Rotterdam onnodig hard treffen.
Vandaag de dag dekt de huidige studiefinanciering allang niet meer alle kosten voor levensonderhoud. Daarom werken studenten naast hun studie, lenen zij bij of leunen op hun ouders. Met het nieuwe leenstelsel vervalt de basisbeurs en wordt studeren nog duurder. Dit betekent dat studenten gedwongen worden om nog meer te gaan werken of terug moeten vallen op hun ouders.
Voor kinderen met ouders met een relatief laag inkomen is deze laatste optie echter geen mogelijkheid. Met als logisch gevolg dat voor deze jongeren de drempel om te studeren te hoog wordt. De minister denkt, op basis van een recent CPB-rapport, dat het hoger onderwijs toegankelijk blijft. Als je het rapport goed leest, laat het ook de risico’s zien waar ik me zorgen over maak: een op de 5 mbo’ers, een op de 20 havisten, zal gaan twijfelen of studeren wel zo verstandig is.
Precies het omgekeerde
De studiefinanciering van nu zorgt ervoor dat steeds meer jongeren hun weg gevonden hebben naar het Hoger Onderwijs. Ook in een stad als Rotterdam met gemiddeld een laag opleidingsniveau en laag gemiddeld inkomen. Het nieuwe stelsel doet echter precies het tegenovergestelde: het belemmert vooral de lagere inkomens de toegang tot Hoger Onderwijs. Of zorgt ervoor dat zij gedwongen worden nog meer te werken – met een hoger risico op uitval – of zadelt studenten op met een schuld waarmee we een signaal afgeven dat het aangaan van schulden ‘normaal’ is.
Als voorzitter van het College van Bestuur van Hogeschool Rotterdam pleit ik daarom voor een alternatief: een stelsel waarbij studenten uit de laagste inkomensgroepen worden ontzien en een hogere bijdrage wordt gevraagd aan ouders die meer verdienen. De minister wil met de invoering van het leenstelsel meer geld overhouden om de kwaliteit van het onderwijs te verbeteren. Dat siert haar. We willen meer kwaliteit leveren en dan is extra geld welkom en een voorrecht in een moeilijke tijd waarin iedereen moet inleveren.
Maar het treffen van een kwetsbare groep is hierbij geen optie. Daarom ben ik bereid af te zien van een deel van dat extra geld, zodat we jongeren uit de lagere inkomenscategorieën kunnen blijven uitnodigen en motiveren naar het hoger onderwijs toe te komen. Dat is goed voor hen, dat is goed voor Rotterdam.”
