‘Plasterk was te veel de vriend van Bos’
Een enthousiaste man
“Ronald heeft gedaan wat hij beloofd heeft. Namelijk erg weinig.Hij is een betrouwbaar minister gebleken dus. Bij zijn aantredenwaren er allerlei hoge verwachtingen over zijn visie en beleid. Hijwas ook een gemotiveerde en enthousiaste man, dat was duidelijk.Men dacht dat hij als wetenschapper veel visie zou hebben op dingenals de Lissabonagenda en de noodzaak tot investeren in R&D endergelijke.
Ronald is echter toch vooral een columnist, geen mandie karakterologisch het hoger onderwijs als meer kan zien dan eenonderwerp om enige opinies over te formuleren. Dat heeft hij danook regelmatig gedaan. Een echt HO-beleidsprogramma ontbrak. Veelopinies, maar geen eigen strakke lijn is voor een columnistnatuurlijk een zegen, maar voor een minister is dat fataal.
Het goede hieraan was wel dat Plasterk dus niet veelbeleidsdaden wilde beloven en zich hier ook aan hield. Hijheeft als minister dan ook niet gefaald. Ik geef hem dus eenkleine zes, ook omwille van die dingen die hij gelukkig achterwegeliet.
Verbluft, nog steeds
Op financieel terrein vind ik het niet goed wat Ronaldheeft gedaan. Het extra geld voor de leraren heeft hij niet als eengrote opdracht voor heel het kabinet ingezet, zoals met het rapportRinnooy Kan natuurlijk had gemoeten. Hij wilde in de Zeshoek in hetkabinet veel te veel de vriend van Wouter Bos zijn. Dat begrijp ikwel, maar de minister van Onderwijs moet nooit bevriend zijn metdie van Financiën. Zo werkt dat echt niet. Dat was tussen mij enWim Kok echt niet zo makkelijk en over Wim Deetman en OnnoRuding heb ik ook weleens het een en ander gehoord.
Voor Wouter Bos was dit natuurlijk wel plezierig.Ronald heeft het geld voor de salarisverhoging van de leraren uithet hoger onderwijs gehaald. Dat was puur slecht en ik ben er nogsteeds verbluft over dat daar zo weinig verzet tegen aangetekendis. Die collegegeldverhoging hebben de studenten gewoongeslikt!”
Een bronzen plak
U leest op ScienceGuide tevens het netverschenen boek van Ritzen – ‘A