Nederlandse inbreng belangrijk bij Vlaamse roep om anti-woke regelgeving
Vlaams Belang is zo geschrokken van het weren van Vlaams Belang-kopstuk Fillip Dewinter bij de UGent, een open brief van medewerkers van de Universiteit Antwerpen en de schorsing van twee medewerkers van deze universiteit, dat het regelgeving voorstelt om de invloed van ‘woke’ in het hoger onderwijs te corrigeren. Daarbij wil de partij dat de Vlaamse regering een onderzoek instelt naar de aanwezigheid van de ‘woke-ideologie’ bij Vlaamse hoger onderwijsinstellingen en de censuur die deze aanwezigheid met zich zou meebrengen.
Daarnaast moet in de VLIR en de VLHORA (de evenknieën van UNL en de VH) actief worden gesproken over het tegengaan van de ‘wokecensuur’ en moet de regering, die evenwel niet onpartijdig genoeg wordt geacht om het onderzoek te mogen uitvoeren, middels commissarissen erop toezien dat hoger onderwijsinstellingen geen enkele vorm van censuur uitoefenen. Ook het instellen van een instellingsoverstijgende tuchtcommissie staat op het wensenlijstje.
‘Woke’
Het onafhankelijke wetenschappelijke onderzoek moet nog worden ingesteld, maar Vlaams Belang blijkt al conclusies te hebben getrokken. Nieuw zijn die niet, verrassend ook niet: de vrijheid van meningsuiting en de onafhankelijkheid van wetenschappelijk onderzoek worden bedreigd.
“Het begrip woke verwijst naar een vermeend bewustzijn van kwesties die betrekking hebben op sociale rechtvaardigheid en etnische/raciale rechtvaardigheid, waarbij studenten de aandacht willen vestigen op racisme, feminisme, diversiteit, kolonialisme, klimaatverandering enzovoort. In de praktijk wordt woke vooral gestuurd door extreemlinks militantisme, waarbij ook dreigementen en geweld niet geschuwd worden”, aldus Vlaams Belang.
De cancelcultuur is in Europa en Vlaanderen aan een opmars bezig en bedreigt het fundamentele recht op vrijheid van meningsuiting, beweren de opstellers. Daarnaast maakt “een toxische (woke of linkse) ideologische monocultuur” de wetenschappelijke zoektocht naar waarheid onmogelijk.
Allemaal anekdotisch
Het zijn echter vooral anekdotes en empirisch ongestoelde beweringen waarop het betoog van Vlaams Belang rust. Dat lijken de opstellers van het ‘voorstel van resolutie’ ook te beseffen. Het gevraagde onafhankelijke wetenschappelijk onderzoek dient dan ook in eerste plaats “om los te komen van het anekdotische.” Die anekdotes vormen “naar alle waarschijnlijkheid” slechts het “topje van de ijsberg”, maar het werkelijke bestaan van die ijsberg is dus onzeker.
‘Onafhankelijk’ betekent volgens Vlaams Belang overigens dat het niet door de overheid mag worden uitgevoerd, maar bij voorkeur door academici die geen officiële band met Vlaamse hoger onderwijsinstellingen hebben.
Tijdens het onderzoek moeten academici bevraagd worden over welke delen van hun onderzoek ze niet zomaar publiekelijk of binnen hun hoger onderwijsinstelling durven spreken.
‘Linkse wetenschappers’ zijn gevoeliger voor ‘woke’
Het probleem is niet zozeer dat wetenschappers een eigen politieke voorkeur hebben, maar sociale en geesteswetenschappers zijn veel vaker links (“van liberaal tot extreem”) dan rechts. Aangezien ‘woke’ volgens de opstellers ook ‘links’ is, zullen deze wetenschappers dus ontvankelijker zijn voor de woke-ideologie en de vormen van censuur die deze ideologie met zich zou meebrengen.
De nieuwsbrief is exclusief toegankelijk voor medewerkers van onze partners.
Vallen zij inderdaad in de klauwen van ‘woke’, dan zijn het ‘wokeactivistische wetenschappers’. De politieke voorkeur van een wetenschapper op zich maakt niet uit, voegen de opstellers meermaals als nuance toe – zolang het maar geen invloed heeft op het onderwerp, de vragen, de opzet en de conclusies van wetenschappelijk onderzoek.
Is er dan onderzoek van een hoger onderwijsinstelling bekend dat door een ‘wokeactivistische’ invloed duidelijk onwetenschappelijk is? En zo ja, welk onderzoek? Die bewijsvoering laten de opstellers van Vlaams Belang achterwege.
Geen censuur tegen censuur van ‘woke’
Dan de bedreiging van de vrijheid van meningsuiting. Vlaams Belang is naar eigen zeggen verontrust door “de vanzelfsprekendheid waarmee bepaalde academici oproepen tot een ongrondwettelijke censuur omdat er iemand komt spreken van wie de mening hen niet aanstaat, of omdat er iemand in een gesprek iets zegt wat niet woke zou zijn.” Die censuur zou ongrondwettelijk zijn omdat het de vrijheid van meningsuiting niet zou respecteren.
Dat Luc Sels, rector van de KU Leuven, bij de opening van vorig academiejaar opriep om waakzaam te zijn voor een militant soort woke dat het debat doodt, is volgens Vlaams Belang een belangrijke graadmeter van de situatie in Vlaanderen. De instemming van academici zoals Dirk Van Damme en Wouter Duyck (vicevoorzitter van de NVAO) met de woorden van Sels zou dat evenzeer zijn.
Het pleidooi van Vlaams Belang is geen roep om censuur met censuur te bestrijden, benadrukken de opstellers. “Het principe van academische vrijheid zou niet ter discussie mogen staan”, schrijven ze. “De vraag is echter: in hoeverre zijn die wetenschappelijke visies binnen sommige vakgebieden nu te eenzijdig? Hoeveel wetenschappers durven openlijk een tegengeluid tegen de groeiende woke-invloed te laten horen? Hoeveel jonge wetenschappers die aan het begin van hun carrière staan, durven stelling te nemen tegen een heersende bias in hun vakgroepen?”
Of die visies te eenzijdig zijn, de invloed van ‘woke’ groeit en er ‘heersende bias’ zijn in vakgroepen, blijft inderdaad de vraag.
Universiteit Leiden intellectueel hofleverancier
Onder het kopje ‘standpunten van de academische wereld contra wokecultuur’ worden verder ruimschoots Nederlanders geciteerd. Het gaat daarbij om FvD’er van het eerste uur Paul Cliteur (emeritus-hoogleraar bij de Universiteit Leiden), Floris van den Berg (promoveerde aan de Universiteit Leiden bij Cliteur), Coen de Jong (studeerde politicologie aan de Universiteit Leiden), en Raisa Blommenstijn, de onlangs bij Cliteur promoveerde aan de Universiteit Leiden maar in het dagelijks leven werkzaam is als presentatrice bij omroep Ongehoord Nederland.
De Jong schreef het boek ‘Wokeland’, Van den Berg schreef de ‘Wokabulary’, Cliteur schreef dat de woke-beweging probeert mensen in hun fuik van verruimde definities zoals ‘fascist’ of ‘racist’ te lokken, Blommestijn schrijft vaak hoe belangrijk ze het vindt dat er kritische vragen gesteld mogen worden.
