Decaan komt op voor ‘fatsoenlijk onderwijs’
Hoe hou je kosten in bedwang en kunnen kwaliteit enstudieintensiteit wel flink omhoog? UU-decaan Wiljan van denAkker ging aan het rekenen en komt met oplossing. Het systeem datVan den Akker voor zijn geesteswetenschappenfaculteit ontwikkelt, zou zo een jarenlanggekoesterde wens realiseren. Hij heeft dit op Amerikaanseleest geschoeid.
Veel Amerikaanse universiteiten kennen een maximumgroepsgrootte: schrijven zich méér studenten in voor een bepaaldecursus, dan komt er een groep en dus ook een docent bij. Zo voorkomje dat studenten in grote groepen alleen maar hoorcollegeskrijgen.
Kun je iets dergelijks voor elkaar krijgen zonder dat je hetdubbele aantal docenten hoeft in te zetten? Met deze vraag ging Vanden Akker aan het rekenen. “Als we een maximum groepsgrootteafspreken voor cursussen, waarom zou je dan niet ook een minimumkunnen vaststellen”
Meer college, maar niet veel meer docenten
In de USA kent men een study load en eenteaching load. De study load definieert hetmaximale aantal studenten per groep en het aantal contacturen perweek per cursus, de teaching load is de omvang van deonderwijstaak van docenten. Van den Akker formuleerde ze voorGeesteswetenschappen als volgt:
- Study load bachelor = 25 studenten per bachelorwerkgroep + 6contacturen per week per cursus
- Study load master = 20 studenten per masterwerkgroep + 6contacturen per week per cursus
- Teaching load = vast aantal cursussen + vast percentageniet-cursorische onderwijstaken
Hij rekende uit welke onderwijscapaciteit aan docenten nodig zouzijn als alle cursussen bij Geesteswetenschappen in groepen vanmaximaal 25 resp. 20 studenten zouden worden opgedeeld. Het bleekdat een docent aan één groep studenten, oftewel één cursus,ongeveer 0,1 fte werk heeft. Dat betekent dat er weliswaar méérdocenten nodig zijn, maar niet 2x zo veel. Door een vaste parameterte maken van het begrip cursus, weet je bovendien veel beterhoeveel tijd er overblijft voor onderzoek.
En hoe betaal je dit?
Aan de hand van deze benadering bekeek Van den Akkerhoe dit met kleinere groepen en meer docenten bekostigd zoukunnen worden. Onderwijsuitgaven konden onder meer wordenteruggebracht door het aantal cursussen te verminderen en relatiefgoedkope teaching assistants in te zetten als extra docenten. Voorhet resterende tekort heeft hij een aanvraag ingediend bij hetlandelijke Regieorgaan Geesteswetenschappen.
