Kwaliteit dupe van aanpak langstudeerders
Studenten moeten sneller studeren, vindt het kabinet. Maar demaatregelen gaan ten koste van het onderwijs, betoogt KarlDittrich. Werkgevers stellen prijs op bestuurservaring en diewordt ontmoedigd.
Wat is de ratio?
Het kabinet-Rutteheeft de strijd aangebonden met langstudeerders. Het collegegeldvan de studenten die meer dan één jaar uitlopen met hun studielijkt met drieduizend euro per jaar te worden verhoogd.Oud-Shell-topman Jeroen van der Veer liet zich reeds kritisch uitover de gevolgen van de collegegeldverhoging voor studenten in debèta- en technische richtingen. Het daar al grote tekort aanstudenten zou aanzienlijk groter kunnen worden. De laatste jarenleek de neergang van de studentenaantallen door allerleimaatregelen van met name het Platform Bèta en Techniek juist tezijn gekeerd.
Merkwaardig is datook de universiteiten en hogescholen worden gestraft voorlangstudeerders. De onderwijsinstellingen zouden drieduizend eurominder krijgen voor elke student die meer dan één jaaruitloopt. Van dit voorstel ontgaat mij elke ratio. Hier lijkthet kabinet de zweep te hanteren, waar dat niet meer nodig en zelfsongewenst is.
Studeerbaarheid blijkt te werken
Universiteiten enhogescholen hebben de afgelopen jaren grote stappen gezet omonnodige studiebelemmeringen uit de weg te ruimen. De term’studeerbaarheid’ is zelfs uitgevonden om ervoor te zorgen dat deopleidingen in de daarvoor bestemde tijd kunnen wordendoorlopen.
Tijdens hetaccreditatieonderzoek wordt de studeerbaarheid van de opleidingenbeoordeeld. Studenten zelf worden in die beoordeling betrokken. Destudeerbaarheid blijkt nauwelijks een probleem te zijn. Deopleidingen zijn goed geprogrammeerd en kunnen in beginsel in dedaarvoor beschikbare studietijd worden doorlopen.
Dat studenten datniet doen, ligt niet aan de instellingen, maar vooral aan hetNederlandse studiegedrag. Onze studenten besteden soms minder tijdaan hun studie en doen er daarom langer over. Sommige studies zijnbovendien hondsmoeilijk en vergen daarom een langere studietijd.Vooral in de bèta- en technische opleidingen is dat beeld zeerherkenbaar.
Onderwijstaak in de knel
Men kan daar vanalles van vinden, maar uit onderzoek onder afgestudeerden blijktdat werkgevers steeds meer oog hebben voor studenten die nietalleen goed hebben gestudeerd, maar ook andere activiteiten hebbenontplooid, zoals bestuurswerk.
De boete voorlangstudeerders gaat juist ten koste van de kwaliteit van hetonderwijs. De politiek geeft immers tegengestelde signalen af. Aande ene kant wordt de instellingen verweten dat zij zich niet in deabsolute top van de internationale rankings bevinden en daarvoorgelden -helaas- alleen onderzoeksprestaties.
Er staat dus al drukop de verdeling van geld binnen de universiteiten en hogescholen:steeds vaker komt de onderwijstaak van de instelling in de knel,door de vraag om meer onderzoeksgeld. Tegelijkertijd wordt van deNederlandse onderwijsinstellingen verwacht dat zij zich bekommerenom studie-inzet, studiesnelheid en voldoende strengheid in detoetsen en examens. De sterk toegenomen aantallen studenten makendeze opgave niet gemakkelijk.
Duidelijk is datstudenten baat hebben bij kleinschalig onderwijs. Dat kost geld.Het lijkt er nu op dat het kabinet, onder het motto van hetstimuleren van snel studeren, een bezuiniging oplegt ten behoevevan de efficiëntie. Dat is spijtig en ook contraproductief.
Bron: NVAO[Dittrich publiceerde dit stuk tevens in NRC Handelsblad]
