Boter op hoofd bij bedrijven
Inholland moet voor 99 studenten uit de media/entertainmenthoekOCW publieke financiering terugstorten, omdat voor hun afstuderengeen hbo-waardige kwaliteit was geleverd. Pijnlijk, ook voor diestudenten. Want zij hebben blijkbaar zelf ook niet erg alert ofveeleisend hun eigen afstuderen ingevuld. Wisten ze niet hoe datmoest na zoveel jaar hoger onderwijs? Knepen ze liever een oogjetoe?
‘Indien sprake van verwijtbaar handelen’
OCW vermoedt dat laatste. Dat blijkt uit de zeer kritischebenadering van het aanbod tot upgrading van hun diploma. Willen zedaaraan niet meewerken, lopen ze het risico hun graad zonder mitsenof maren te verliezen, zo meldt staatssecretaris Zijlstra.
Hij schrijft de Kamer: “Inholland biedt degetroffen studenten aan om op kosten van de hogeschool alsnog eenhbo-waardig getuigschrift te behalen. Ik ga ervan uit dat dezestudenten gebruik zullen maken van dat aanbod. Mochten er studentenzijn die hiervan geen gebruik wensen te maken dan kunnen daaraanconsequenties verbonden zijn. Welke consequenties dat zijn isvolledig afhankelijk van de individuele situatie van de betreffendestudent, maar in potentie kunnen deze studenten hun getuigschriften graad kwijtraken indien sprake is van verwijtbaar handelen doorde student.” ISO en LSVb lieten hier geen bezwaren tegen horen, dusdie stilte is al even eloquent over hun vermoedens.
Ongebruikelijke discretie
Niemand heeft het intussen over de essentiële derde partner inhet HBO-afstudeerproces, naast de docent/opleiding en de student:het bedrijfsleven. De betrokken media- en entertainmentfirma’s zelfzwijgen, MKB Nederland en VNO/NCW ook. Vanwaar deze ongebruikelijkediscretie? Hebben de bedrijven hier niet even goed boter op hethoofd?
Inspectie en NVAO hebben bij hun kritische rapportages niet bijde medeverantwoordelijke bedrijven gecheckt wat zij van dekwaliteit van het afstudeerwerk vonden. Zo blijftonzichtbaar wat zij aan kritische checks en slotoordeel gaven.Of wie van hen bij Inholland protesteerde over de ondraaglijkelichtheid van deze projecten of scripties en het niveau van depraktijkinput daarbij. Hoeveel van die betrokken mediabedrijvenzijn door docenten/examencommissies van Inholland overruled om tochnog een positief oordeel te vellen voor het diploma van die 99? 50,10 of 0?
Zouden die bedrijven hier soms hebben geopereerd als de in hetHO beruchte ‘zwevers en lifters’? Als studenten die in werkgroepeneen 6 of 7 halen omdat anderen de club trekken, ambitieus enkritisch de opdracht naar niveau tillen en zo de hele groep aan eengoed cijfer helpen? Aangezien de NVAO bij de zwakke en zorgelijkeHBO-opleiding de afstudeerscripties, -projecten enexamenstukken nu nog eens extra moet evalueren van OCW, is eralle reden in dat verband ook de praktijkcomponenten scherp teonderzoeken. Zeker ‘indien sprake is van verwijtbaar handelen’.
Eigen verantwoordelijkheid
De bedrijven zijn echter zelf in de huidige situatieals eerste verantwoordelijk voor hun input bij de verbetering vanhet HBO. Zij ontvangen via de belastingbetaler slim, jong volk datbij hen afstudeertrajecten doet. Hun innovatie profiteert zeerdaarvan -zo benadrukken zij zelf toch steeds- tegen minimalekosten. De student bouwt zelfs studieschuld op tijdens deafstudeerfase en betaalt dus zelf nogal mee aan zulk profijt van debedrijven. Daarvoor betalen deze blijkbaar onvoldoende terug in devorm van kritische begeleiding en reflectie op de kwaliteit van hetHO.
De volgende vragen zijn dus interessant:
– Welkebedrijven hebben die 99 studenten laten rommelen?
– Hoe zorgenMKB-Nederland, VNO-NCW en NVAO ervoor dat zulke bedrijvenbuitengesloten worden van HBO-input?
– Waaromworden stagebedrijven, afstudeerbedrijven, -instellingenen -organisaties niet netzo grondig geaccrediteerd als de betrokken opleidingen?
– Waarombegint de media/entertainment industrie niet asap en metschaamrood op de kaken aan een ‘stagekeurmerk’ voor alsHO-relatie geschikte bedrijven in deze sector?
