Doop verlaat UvA-HvA
Paul Doop was niet de gebruikelijke universitaire bestuurder. En als actief CDA’er al helemaal niet bij bij de UvA en HvA. Ook zijn opgeruimde aard bij alle financiële, logistieke en organisatorische troebelen waar hij over ‘mocht gaan’ in het Amsterdamse was opvallend. ASVA-voorman Michiel Stapper zwaait hem nu bijna bedroefd uit: “Ik kan niet anders zeggen dan dat ik heel veel van hem geleerd heb.”
Doop verlaat de hoofdstad en gaat nar de Hofstad. Hij wordt per 1 januari 2014 lid van de Raad van Bestuur van het Medisch Centrum Haaglanden (MCH) en in de loop van 2014 voorzitter van de Raad van Bestuur van de gefuseerde ziekenhuizen MCH en Bronovo in Den Haag/Leidschendam.
Calvijn en HO-succes
Het Calvijn-jaar 2009 was voor Paul Doop een mooie aanleiding om over het HBO en WO in deze tijd enkele fikse beschouwingen te wijden. Universiteiten en hogescholen moeten veel tijd besteden aan zaken die niet de inhoud van het onderwijs en onderzoek betreffen, schreef hij op ScienceGuide. Door het gebrek aan vertrouwen dat de overheid heeft in publieke organisaties en hun bestuurders neemt dit soort werkzaamheden een enorme omvang aan. “Aan de ene kant vinden politici dat academici/docenten zonder inmenging van buitenaf hun werk moeten kunnen doen, maar aan de andere kant vragen zij gedetailleerde informatie over vele uiteenlopende aspecten van hun werk.”
Hij concludeerde toen, dat “om succesvol te zijn als universiteit of hogeschool het is belangrijk dat je volkomen transparant bent over de informatie die je verspreidt en gebruikt voor de sturing, dat je de bedrijfsvoering professioneel organiseert, dat je afspraken nakomt en dat je maatschappelijke verantwoording in alle opzichten stimuleert.”
“Het besturen van een universiteit of hogeschool is dus niet alleen een kwestie van visie, maar ook van hard en zorgvuldig werken. Inderdaad; een hoge ‘Calvijn-factor’ strekt tot aanbeveling.”
