Nijkamps schuld universeel?
In een brief aan VU-rector Van der Duyn Schouten stellen de wetenschappers dat “from the information we have about the accusations against Peter Nijkamp, we can only conclude that we would all be “guilty” if the standards some people are trying to apply to him, were applied to any one of us.”
Verontrust over beschuldigingen
Hun brief – die u hier in Ad Valvas kunt lezen – verdedigt de reputatie van Nijkamp en wijst er op, dat er geen internationale standaarden zijn waar men de aantijgingen van ‘zelfplagiaat’ aan kan meten of valideren. “Clear guidelines about the re-use of extracts of previously published work by an author or by his or her co-authors should be drawn up generally. If the rules were not clear in the past, new rules cannot be applied retrospectively.”
Over de kritiek op Nijkamp zijn de opstellers van de brief scherp: “We feel disturbed by various – sometimes anonymous – allegations against him, which as far as we can judge lack any solid ground.”
Wisselende combinaties
De moderne wetenschapsontwikkeling is evolutionair en multidisciplinair van aard geworden, zo stelde Nijkamp zelf in een reactie op de ophef die was ontstaan. “Het wordt gekenmerkt door vaak mondiaal teamwork. Solistisch onderzoek waarbij intellectueel eigendom redelijk gemakkelijk is vast te stellen is vervangen door wisselende combinaties van onderzoekers die vaak ook nog eens in verschillende netwerken opereren. Een artikel met 20 auteurs is in diverse disciplines allang geen uitzondering meer.”
Volgens Nijkamp begint ieder onderzoek met elementen uit het verleden. “Onderzoek verrichten is ‘leven in meervoud’. En zo kan een team op jaarbasis talloze publicaties produceren (economen noemen dat schaal- en diversiteitsvoordelen). En in die productie zitten altijd elementen uit het verleden; niemand begint ‘from scratch’.”
