Een student in het college van bestuur
In 2014 stelde toenmalig PvdA-Kamerlid Tanja Jadnanansing al met succes voor dat studenten in hbo en wo moeten meebesturen bij hun instelling. Op NHL Stenden wordt daar sinds dit collegejaar werk van gemaakt. Ceren Wit is de eerste studentadviseur van het College van Bestuur. Twee dagen in de week praat en denkt zij proactief mee met de bestuurders van de hogeschool. “Het is al gelukt om er voor te zorgen dat studenten met een functiebeperking veel beter weten waar ze terecht kunnen met hun problemen.”
Veel moeten overwinnen
Wit heeft een hoop moeten overwinnen om nu als vierdejaars student intensief het bestuur scherp te houden. “Toen ik begon met studeren was ik heel verlegen. Toen had ik bijvoorbeeld echt moeite met presenteren voor een groep. Een interview geven zoals dit had ik waarschijnlijk ook niet aangedurfd.”
Inmiddels combineert de student Communicatie en Multimedia Design de functie als adviseur van het bestuur met het afstuderen. De tweede helft van het jaar komt daar zelfs een afstudeerstage bij. “Ik heb veel gehad aan mijn docent PPO (Persoonlijke & Professionele Ontwikkeling .red),” vertelt Wit. “We zijn begin van dit jaar gaan zitten om heel nauwkeurig naar mijn agenda te kijken. Dat heeft heel erg geholpen.”
Voor Wit is het nu vooral zaak om het werk te combineren met alle andere verplichtingen die ze heeft. “Als ik naar NHL Stenden ga dan moet ik alles heel strak plannen en zet ik me voor 200% in. Als ik thuis ben dan gaat de telefoon weg en neem ik de tijd voor mezelf. Dat is wel belangrijk voor me.”
Student moet mogelijkheden wel aangereikt krijgen
Wit wil dat ook andere studenten weten van én gebruik maken van de mogelijkheden die de hogeschool biedt. “Uiteindelijk gaat het toch daarom. Om het welzijn van de student die hier rondloopt. Er wordt hier van alles georganiseerd voor studenten waarmee ze zich kunnen ontwikkelen zowel op persoonlijk vlak als in de loopbaan. Het is natuurlijk wel belangrijk dat die mogelijkheden gezien worden.”
Wit: “Studentenwelzijn vind ik heel belangrijk. Ik denk dat studenten vaak onder grote druk presteren. Ik vind het de taak van een onderwijsinstelling om mogelijkheden te bieden aan elke student om het maximale uit zichzelf te kunnen halen. Bovendien moeten er ook mogelijkheden zijn voor die studenten om zich naast hun studie verder te ontwikkelen.”
Een van de meest recente resultaten die Wit heeft geboekt – ze is sinds deze zomer CvB-adviseur – heeft te maken met de informatievoorziening voor studenten met een functiebeperking. “Ik vond dat er te weinig duidelijk gecommuniceerd werd waar deze studenten terecht kunnen en met welke vraagstukken ze dan om hulp kunnen aankloppen. Dat is inmiddels veel beter op de website en intranetten aangegeven en wordt ook overal in het eerste jaar van studenten gecommuniceerd.”
De juiste vragen stellen
Wit merkt dat ze door het college van bestuur al snel als volwaardig deelnemer aan alle overleggen en vergaderingen werd gezien. “Ik maak altijd volledig deel uit van de vergaderingen. Het is niet dat er een moment is ingebouwd waar ik mijn zegje mag doen, dat kan gewoon altijd,” vertelt Wit. Wel kreeg zij juist in het begin nadrukkelijk het woord van collegevoorzitter Erica Schaper. “Zij trok me er wel echt bij ja.”
Ook collegelid Klaas-Wybo van der Hoek merkt dat Wit het werk heel snel heeft opgepikt. Als mentor is hij verantwoordelijk voor de begeleiding van de studentadviseur. “Het gaat echt boven verwachting goed. Het is heel leuk om te zien hoe ze het oppakt. Ze stelt de juiste vragen, vragen die heel nadrukkelijk ook het studentenperspectief belichten en waar je soms als bestuur net iets te snel aan voorbij gaat.”
Wit merkt zelf dat ze de steun van het CvB in haar nieuwe rol goed kan gebruiken. “Ik ben wel iemand die altijd de kat uit de boom kijkt. Ook in het begin van de opleiding had ik dat. Je werkt natuurlijk heel veel in projectgroepen, maar dat vond ik altijd wel spannend. Inmiddels kan ik makkelijker mijn rol pakken binnen een groep en vind ik dit veel minder lastig.”
Oren en ogen van de hogeschool
Het belangrijkste voor de adviseur van het CvB van NHL Stenden is dat ze er op deze manier kan zijn voor de studenten op de hogeschool. “Ik heb een andere rol dan bijvoorbeeld de medezeggenschap die echt mandaat van de kiezer heeft. Maar ik hou natuurlijk wel mijn oren en ogen altijd open, zodat ik weet wat er speelt op de hogeschool en ik me daarvoor kan inzetten.”
Van der Hoek ziet dat verschil ook. “Het is echt een andere positie. De studentadviseur heeft een ondersteunende rol in het bestuurlijke proces. Daarom wilden we er ook een volwaardige functie van maken met bijpassende beloning. Ceren maakt deel uit van het bestuur. Zij is een van ons.”
Wit denkt dat je om de functie van CvB-adviseur goed te doen veel intrinsieke motivatie nodig hebt. “Je moet echt de drive hebben om iets te doen voor de hogeschool en weten wat je wilt verbeteren. Dat zou ik wel als advies mee willen geven aan mijn opvolger, dat is een heel belangrijk element.”
Stage combineren met het advieswerk
Zo ver is het echter nog lang niet. Wit gaat nog tot volgend jaar zomer door. Dat betekent wel dat ze na de kerst haar werkzaamheden bij CvB zal moeten combineren met een afstudeerstage. “Ik heb al een afstudeerbedrijf gevonden,” vertelt Wit. “Ik ben nu met ze in gesprek om de hele afstudeeropdracht helemaal uit te puzzelen, zodat ik optimaal voorbereid ben als ik daadwerkelijk begin.”
Wit gaat bij een bedrijf stagelopen dat elektronische hulpmiddelen ontwikkeld voor zorgbehoevende ouderen. “Ik ga werken aan het design van een elektronisch cliëntendossier. Ik ga er voor zorgen dat dit dossier persoonsgericht ontworpen wordt waardoor het goed aansluit bij de behoeften van de cliënten en hun omgeving. Dat is bijzonder, want vaak zijn deze dossier geschreven vanuit de zorggever in plaats van de zorgnemer.”
De CvB-adviseur hoopt dat ze ook na haar studie het helpen van mensen en het werk als designer kan combineren. “Aan het begin van mijn studie had ik dat niet durven denken, maar nu wil ik juist heel graag met mensen aan de slag om zo een bijdrage aan hun leven te kunnen bieden.”
